شهرهای Silent Hill و Resident Evil به دلایل متفاوتی عالی هستند

شهر اصلی Silent Hill و شهر Raccoon در Resident Evil هر دو از نظر نحوه پیروی از مشخصات ژانر وحشت سنتی در هر فرنچایز منحصر به فرد هستند.

فرنچایزهای Silent Hill و Resident Evil تفاوت‌های مشخصی در گیم پلی و محیط بازی با یکدیگر دارند. در حالی که فرنچایز Resident Evil بر روی مکانیک‌های مبارزه و اکتشاف تمرکز می‌کند، فرنچایز Silent Hill بُعد روانی قهرمان داستان را بررسی می‌کند و از یک شهر توریستی اشباع شده از مه به عنوان شخصیت اصلی در بازی‌های ویدئویی خود استفاده می‌کند.

فرنچایز Silent Hill به خاطر محیط موحش خود که می‌تواند افراد را حتی بدون بازدید از شهر واقعی تحت تاثیر قرار دهد، شناخته شده است. این تفاوت در رویکرد امکان وجود ویژگی‌های منحصر به فردی را فراهم می‌کند که بر همان نمادهای تکراری تکیه نمی‌کنند.

از سوی دیگر، Resident Evil شهر Raccoon نمادین خود را برای استفاده از مکان‌های مختلف رها کرده است تا این فرنچایز را تازه نگه دارد. با این حال، بازگشت به یک شهر و یا شهرک معاصر در عناوین آینده می تواند مورد استقبال طرفداران قرار گیرد.

مقایسه فرنچایزهای Silent Hill و Resident Evil بر اساس اهمیت هر دو IP در زیرژانرهای وحشت آسان است، اما تفاوت‌های بزرگ‌تری نیز بین آن‌ها وجود دارد که آن‌ها را از بسیاری جهات کاملاً از یکدیگر متمایز می‌کند. نسخه‌های اصلی در هر دو فرنچایز واقعاً فقط از لحاظ گیم پلی مشابه بودند، و حتی در آن زمان نیز Resident Evil همیشه مشتاق‌تر بوده است تا به طرفداران اجازه دهد سلاح گرم به دست بگیرند و با دشمنانی که با آن‌ها رو به رو می‌شوند مبارزه کنند، در حالی که Silent Hill همیشه بیشتر به کاوش در روح و روان قهرمان داستان خود می‌پردازد. در عوض، محیط‌های Silent Hill و Resident Evil نیز بسیار در مقایسه با یکدیگر متفاوت هستند.

در فرنچایز Silent Hill به دلیل اینکه شهر هم‌نام آن تقریباً همیشه نیاز به یک تصویرسازی جداگانه دارد، وقتی صحبت از محیط‌های دیگر به میان می‌آید، وضعیت چالش برانگیزتری ایجاد می‌شود. فرنچایز Silent Hill همیشه نیاز به ریشه یابی در همان مکان دقیق نداشته است، هرچند، حداقل نه از نظر ظاهر و یا درک شخصیت اصلی که در آن شهر زندگی می‌کند. فرنچایز Resident Evil چنین ساختار سفت و سختی در محیط خود ندارد و از همان اول شهر Raccoon نمادین خود را برای استفاده از مکان‌های بسیار متنوع‌تر رها کرده است، اما این بدان معنا نیست که نسخه‌های دوم و سوم این فرنچایز کم‌تر از نسخه‌های اولیه Silent Hill ترسناک و یا مهیج‌تر بوده‌اند.

وحشت روانی موجود در Silent Hill در شهرهای موحش ترسناک‌تر است

شهر توریستی اشباع شده از مه Silent Hill یک شخصیت اساسی در این فرنچایز است و اینکه ظاهراً هنوز بر افراد تأثیر می‌گذارد، آن را جذاب‌تر و اسرارآمیزتر می‌کند. به نظر می‌رسد که قهرمانان داستان دیگر نیازی به بازدید از Silent Hill ندارند تا این شهر آن‌ها را تحت تأثیر قرار دهد، که از یک طرف لیستی از سؤالات نامنسجم ایجاد می‌کند.

از سوی دیگر، این تفاوت در رویکرد اجازه استفاده از ویژگی‌هایی را می‌دهد که در عین تلاش برای منحصر به فرد بودن، نیازی به بازگرداندن نمادهای مشابه ندارند. دیدن اینکه Konami چگونه این کار را انجام می‌دهد هیجان‌انگیز خواهد بود، مخصوصاً با توجه به اینکه ظاهراً وقایع بازی Silent Hill f در روستاهای ژاپن دهه 1960 رخ می‌دهند. دور شدن از شهر Silent Hill می‌تواند به ضرر این فرنچایز باشد، زیرا بسیار نمادین است و اجازه می‌دهد که تصاویرسازی خاصی که در عناوین محبوب Silent Hill مؤثر بوده است، دوباره زنده شود.

شهرهای کوچک و بزرگ برای Silent Hill موثر به نظر می‌رسند، چه Murphy Pendleton به شهر اصلی برود و چه Henry Townshend در حین زندگی در آپارتمان‌های South Ashfield Heights در Ashfield، همان اثرات برجسته روانی در Silent Hill را تجربه کند. در واقع، Silent Hill 4 واقعاً وحشت‌های موجود در Silent Hill را تشدید می‌کند، در حالی که طرفداران را برای مدت زیادی در یک مجموعه آپارتمانی نگه می‌دارد، که دیدگاه اول شخص کلاستروفوبیک ( ترس از فضای بسته) این سکانس‌ها به افزایش بُعد وحشت آن کمک می‌کند.

ژانر وحشت – بقای Resident Evil به شهرها حسی آخرالزمانی می‌دهد

در همین حال، در Resident Evil در واقع نمی‌توان از محیط غرق در باران و نئون شهر Raccoon برای مدت طولانی لذت برد زیرا کل شهر به فراموشی سپرده می‌شود. این تصمیم در این فرنچایز مسلماً تصمیم خوبی بوده است زیرا به وجود مکان‌های متنوعی منجر می‌شود که در غیر این صورت ممکن بود کاوش نشوند، و از منظر روایی در یک داستان خطی منطقی است که بازیکنان در هر ورود به یک شهر با دشمنان مشابه ره به رو نشوند.

برخلاف بازی Silent Hill، با عنوان Resident Evil نمی‌توان مانند یک فرنچایز آنتولوژی رفتار کرد که در آن قهرمان‌های جدید تجربیات متفاوتی دارند که ممکن است کاملاً بی‌ربط به رویدادهای قبلی باشند، این بدان معنی است که در نهایت باید این شهر را رها کرد. اما حتی وقایع نسخه اصلی Resident Evil تنها در همان شهر رخ ندادند و وجود آن احساس کلاستروفوبیک برای این بازی ویدئویی نیز یک مزیت بود.

در هر صورت، بازی Resident Evil در شهر Raccoon رشد کرد، جایی که شخصیت Jill می‌توانست از خیابان‌های پر از زباله عبور کند و گوشه و کنار کوچه‌های بین مقاصد را کاوش کند، جایی که احساس بسیار پسا آخرالزمانی این فرنچایز به تصویر کشیده می‌شود. این فرنچایز از آن زمان و فضای گذشته برای کاوش فانتزی‌های روستایی در اروپا فاصله گرفته است، و فضاهای متنوع جدید واقعاً خود را در صنعت بازی‌های ویدئویی متمایز کرده‌اند، اما بازگشت فرنچایز Resident Evil به یک شهر یا شهرک معاصر نیز بسیار برای طرفداران خوشایند خواهد بود.

منبع: GameRant