بهترین بازی‌های سال 2017 از دید بازی‌مگ | بخش اول: اعلام برندگان جوایز ویژه

نویسنده: احسان ناخدا

معمولا شرکت‌های معروف و نام آشنا بیشتر از اینکه سعی کنند نسخه جدیدی از عنوان آنلاین خود بسازند، ترجیح می‌دهند همان بازی‌ آنلاینی که دارند را برای سال‌ها ساپورت کنند و تا می‌توانند از سود آن‌ بهره ببرند. البته در این بین شرکت‌هایی هم هستند که دل خود را به دریا می‌زنند و به سراغ ساخت ادامه بازی موفق خود می‌روند. به عنوان مثال، استودیو بانجی یکی از همین شرکت‌هاست که بعد از گذشت چند سال، ساخت نسخه دوم سری Destiny را کلید زد و توانست عملکرد بسیار خوبی داشته باشد. تقریبا همه ما قبول داریم که بانجی با ساپورت نسخه اول Destiny می‌توانست تا چند سال آینده بازهم سود بسیار خوبی را از این عنوان کسب کند؛ ولی آن‌ها ترجیح دادند تا به سراغ ساخت نسخه دوم بروند. اگرچه Destiny 2 نسبت به نسخه اول تغییرات زیادی نداشته است، ولی همچنان یکی از بهترین گان‌پلی‌ها را بین بازی‌های موجود در بازار دارد. این بار بخش داستانی Destiny 2 بسیار بهتر کارشده و به خوبی توانست نقش یک مکمل را برای ماموریت‌های آنلاین ایفا کند. ماموریت‌های Raid، سیستم لوت و ارتقا لول کارکتر، رویدادهای آنلاین و ... از مواردی هستند که شما را برای ساعت‌های طولانی سرگرم نگه می‌دارند. مجموعه این نکات مثبت باعث شده تا Destiny 2 نسبت به رقیب‌های خود در سال 2017 بهتر عمل کند و به یکی از پرفروش‌ترین بازی‌های سال تبدیل گردد. مطمئنا هنوز عناوین آنلاین زیادی در بازار حضور دارند که همچنان به فعالیت خود ادامه می‌دهند (Overwatch و Rainbow6Siege و ...) و هر کدام از آن‌ها توانایی رقابت با Destiny 2 را دارند. ولی در این بخش تنها بازی‌هایی مدنظر قرار داده شده‌اند که در سال 2017 روانه بازار گردیده‌اند، و از این نظر، بازی‌مگ، Destiny 2 را به عنوان برترین عنوان چندنفره سال انتخاب کرده است.

 نویسنده: احسان ناخدا

بدون شک بازی‌های انحصاری نقش بسیار مهمی در موفقیت یک کنسول دارند. حالا اگر این کنسول، یک محصول جدید باشد و بخواهد فروش خوبی را در بازار کسب کند، عناوین انحصاری نقش بسیار حیاتی‌تری ایفا می‌کنند. The Legend of Zelda: Breath of the Wild دقیقا نمونه بارز یک عنوان انحصاری است که توانست اهداف خود را به بهترین شکل ممکن انجام دهد و به یکی از تحسین‌برانگیز‌ترین بازی‌های امسال تبدیل شود.  اول از هر چیز، این بازی در زمان عرضه نینتندو سوئیچ، به کمک این کنسول آمد و مطمئنا خیلی افراد تنها برای تجربه این عنوان دست به خرید نینتندو سوئیچ زدند. همین مهم باعث شد که Breath of the Wild به یکی از بزرگترین System Seller های نینتندو در سال 2017 تبدیل شود. بنابراین، اگر امروز به افرادی که این کنسول را تهیه کرده‌اند نگاهی بیندازید، قطعا تمامی آن‌ها یک نسخه از این بازی را دارند و حداقل یک بار آن را تجربه کرده‌اند. البته که تنها نام Zelda دلیل این اتفاق مهم نبود و خود بازی اصلی هم کیفیت بسیار خوبی داشته که توانست به این حد از تاثیرگذاری برسد. مهم نیست که عاشق بازی‌های Open-World و نقش‌آفرینی باشید یا نه، تنها چیزی که اهمیت دارد این است که Breath of the Wild می‌تواند شما را تا ساعت‌ها درگیر خود کند. با صرف نظر از این موضوعات، Breath of the Wild با طراحی بسیار زیبا و غنی دنیای خود توانست تحولی در ژانر خود ایجاد کند؛ تحولی که شاید در سال‌های آینده بتوانیم تاثیر آن را بر روی دیگر عناوین این سبک ببینیم. تمام این مواردی که گفته شد، سبب گردیده تا این عنوان به برجسته‌ترین بازی کنسول نینتندو سوئیچ تبدیل شود و آن را به عنوان بهترین و البته مهم‌ترین انحصاری‌ سال 2017 انتخاب کنیم. (لازم به توضیح است که با وجود عرضه‌ی The Legend of Zelda: Breath of The Wild برای WiiU ، چون این عنوان توسط نینتندو و بصورت انحصاری برای کنسول های نینتندو سویچ و WiiU عرضه شده، این بازی بعنوان بهترین بازی انحصاری نینتندو و نه نینتندو سویچ انتخاب شد.)

نویسنده: محمد مراقی

بازی Horizon Zero Dawn به نوعی یکی از پرافتخارترین بازی‌های لیست بهترین‌های ما است که در برخی مواقع واقعا انتخاب را برایمان سخت و دشوار می‌کرد. همانطور که گفته شد، شخصیت اصلی این بازی، الوی (Aloy) نام دارد و شاهد شخصیت‌پردازی بسیار خوبی از او در بازی Horizon Zero Dawn هستیم. مسئولیت صداپیشگی و ضبط حرکات موشن کپچر این کاراکتر دوست‌داشتنی را که رفته رفته درحال تبدیل شدن به یکی از نمادهای برند پلی‌استیشن است، خانم اشلی برچ (Ashley Burch) برعهده داشته و واقعا هم عملکرد بسیار خوبی را از خود به جای گذاشته است. خانم اشلی برچ به زیبایی هر چه تمام، کاراکتر موقرمز و ماجراجوی الوی را هویت بخشید و چهره‌ای بسیار جذاب و به یاد ماندنی‌ از او برای مخاطبانش ترسیم کرد. یک دختر جوان و کله‌شق که علاوه بر سر درآوردن از رمز و رازهای دنیای عجیب و غریبش، به دنبال سرنخ‌هایی از مادرش است و می‌خواهد با مراجعه به آنها و پا گذاشتن در دل خطر، هویت اصلی خود را پیدا کند. او گاهی درد می‌کشد و چالش‌های بزرگی را تجربه می‌کند. گاهی احساس مسئولیت پذیری‌اش گل می‌کند و به کمک هم‌ قبیله‌ای‌هایش می‌رود و حسابی به دیگران امید می‌بخشد. خانم اشلی برچ هم این ویژگی‌ها را به خوبی هرچه تمام با همه جزئیاتش به تصویر می‌کشد و بهترین نقش‌آفرینی ممکن را برای کاراکتر الوی به انجام می‌رساند. همین موضوع باعث شده است که ما هم او را به عنوان بهترین صداپیشه سال 2017 در دنیای بازی‌های ویدویی انتخاب کنیم.

نویسنده: احسان ناخدا

مطمئنا گرافیک و کیفیت بصری نقش بسزایی در موفقیت یک بازی دارد. عده زیادی هستند که تنها بخاطر گرافیک بسیار خوب یک عنوان، آن را تهیه و تجربه می‌کنند که این امر، قطعا تاثیر بسیار زیادی در عملکرد کلی یک بازی و فروش آن خواهد گذاشت. در این چندساله هم ما مرتبا درگیر اخباری نظیر فریم‌ریت اجرایی یک بازی یا رزولوشین آن‌ها هستیم و بسیاری از شرکت‌ها و بازی‌ها، بر سر این موضوع با یکدیگر رقابت تنگاتنگی دارند. بدون شک یکی از بهترین گرافیک‌های نسل هشتم (!) متعلق به عنوان Horizon Zero Dawn است. امسال بازی‌های زیادی منتشر شدند که هر یک دارای گرافیک بسیار خوبی بودند، اما اگر بخواهیم گرافیک‌ها را از نظر مقیاس بازی و جزئیات آن‌ها بررسی کنیم، بدون شک Horizon Zero Dawn در صدر این جدول قرار می‌گیرد. نورپردازی بی‌نظیر، توجه فوق‌العاده به جزئیات، طراحی دشمنان و محیط‌ها و ... در ثانیه به ثانیه این بازی توجه شما را به خود جلب می‌کنند. تنها کافی است که در شب‌های مهتابی بازی، به گشت و گذار بپردازید و غرق در کیفیت بصری این اثر بشوید. مطمئنا ما این گرافیک خوب را مدیون موتور گرافیکی Decima از استودیوی گوریلا گیمز هستیم. این موتور قدرتمند از همان روزهای اول معرفی خود سر و صدا به پا کرد و پس از انتشار این بازی، قدرت بی‌نهایت خود را به تمام بازیسازان و بازیکنان ثابت کرد. اگر گرافیک یک بازی اهمیت بسیار زیادی برای شما دارد و تا به حال Horizon را تجربه نکرده‌اید، باید هر چه سریعتر به سراغ آن بروید؛ چرا که Horizon Zero Dawn یکی از بهترین بازی‌هایی است که علاوه بر گیم‌پلی خوب، گرافیک مدهوش‌کننده‌ای هم دارد که می‌تواند هر گیمری را سر ذوق بیاورد.

نویسنده: محمد مراقی

بازی Hellblade قطعا بهترین تجربه داستانی‌مان از بازی‌های ویدیویی امسال بود. افسانه عجیب و شگفت‌انگیز سنوآ در بازی Hellblade آنقدر جذاب بود و روایت خوبی داشت که ما را مجبور به انتخاب آن به عنوان بهترین داستان‌سرایی امسال در میان بازی‌های ویدیویی کرد. عارضه نادر و بسیار حاد سنوآ که در بازی آن را به یک دیوانه سایکوبلیک تبدیل کرده بود، شاید بهترین تصمیم‌گیری سازندگان بازی در زمینه روایت داستان آن باشد. علاوه بر این، داستان بازی Hellblade از روایت خاص و منحصربه‌فرد خودش برخوردار است و با کات‌سین‌های هیجان‌انگیزش زیباترین داستان سال ۲۰۱۷ در دنیای بازی‌های ویدیویی را روایت می‌کند. به راستی که بازی Hellblade یکی از بهترین و نوآورانه‌ترین بازی‌های مستقل سال ۲۰۱۷ بود.

سنوآ مدام در بازی درگیر اصواتی است که درون سرش می‌پیچند و به او دستور می‌دهند. صحبت‌های بی‌وقفه سنوآ با خودش یکی از ترفندهای بسیار جالب بازی در روایت جزییات ریز داستان است که علاوه بر کات‌سین‌ها، در گیم‌پلی بازی هم شنیده می‌شوند. صداهای درون سر سنوآ که از آنِ خودش هستند مدام به او دروغ می‌گویند، مسخره‌اش می‌کنند یا حتی راه درست را نشانش می‌دهند. این صحبت‌ها تنها صدایی برای شنیده شدن نیستند و با تاثیر مستقیم روی داستان و گیم‌پلی، بازیکن را درگیر خود می‌کنند. بازی Hellblade داستان بسیار جذابی دارد و سنوآ هم شخصیت اصلی بسیار مناسبی برای این داستان است. اگر بخواهیم در لیست بهترین‌های امسال خود یک بازی را به عنوان بهترین داستان‌سرای سال 2017 انتخاب کنیم، قطعا بازی Hellblade شایسته این افتخار خواهد بود. الحق که نینجا تئوری بهترین داستان امسال در بازی‌های ویدیویی را روایت کرده و یکی از جذاب‌ترین بازی‌های مستقل سال ۲۰۱۷ را توسعه داده است.

نویسنده: نریمان عبدی

وقتی صحبت از فضاسازی و اتمسفر می‌شود، یکی از مهم‌ترین نماینده‌ها در این بخش بازی‌های ترسناک هستند. حال این نکته را در نظر بگیرید که در سال 2017 شاهد یک بازی ترسناک از «شینجی میکامی» باشیم؛ بعلاوه مقدار زیادی چاشنی ترس ژاپنی و مخلوقات عجیب و دهشتناک. نتیجه مسلماً عنوانی خواهد شد که شایسته جایزه بهترین اتمسفر بوده و ساعت‌ها شما را در فضای وهم‌آلود خود غرق خواهد کرد. برنده این بخش، عنوان The Evil Within 2 یا «شیطان درون» آخرین ساخته پدر سبک ترس و یکی از بهترین بازی‌های سال 2017 است. اتمسفر مخوف، ترسناک و سنگین شماره دوم شیطان درون یک لحظه بازیکن را آرام نخواهد گذاشت. شما در هر ثانیه با یک اتفاق جدید روبرو خواهید بود و فضای دهشتناکی بر بازی حاکم است. توهم‌های پی‌درپی، موجودات عجیب‌وغریب با ناله‌ها و ضجه‌های شکنجه آور، فضایی تاریک و مه‌آلود، شهری متروکه، طراحی هنری عالی شهر Union و یاس و ناامیدی از جمله ویژگی‌های برجسته‌ای است که باعث می‌شود اتمسفر «شیطان درون» گیرا و البته دهشتناک باشد. همه چیز از طراحی شخصیت‌ها گرفته تا صداگذاری و موسیقی در فضاسازی بازی نقش مهمی دارند. این بازی با تک‌تک عناصر موجود فضایی خلق می‌کند که در کمتر بازی دیده شده است. اتمسفر بازی آن‌قدر گیرا و ترسناک است که هر از گاهی نیاز دارید بازی را متوقف کرده و نفسی تازه کنید. حتماً در حین بازی به هوای تازه نیاز پیدا خواهید کرد اما دلتان نمی‌آید بازی را رها کنید و دوباره در همان محیط تاریک وهم‌آلود غرق خواهید شد. هرچند شهر Union یک شهر ذهنی است؛ اما در همین شهر وهم‌آور هم کابوس‌ها و توهم‌هایی به سراغ شما خواهند آمد و اینجاست که دیگر اتمسفر بازی قابل‌تحمل نخواهد بود. در عنوان The Evil Within 2 از کوچک‌ترین چیزی برای فضاسازی و ایجاد حس تعلیق در بازی استفاده شده است و بی‌شک جایزه بهترین اتمسفر برازنده این بازی ترسناک و خوش‌ساخت است.

نویسنده: حسین صدری

قبول داریم بازی‌های خیلی خوبی در 2017 عرضه شدند. بازی‌هایی که اگر هر کدامشان به تنهایی سال گذشته عرضه می‌شد، می‌توانست لقب بهترین بازی سال را داشته باشد. امسال حداقل پنج – شش بازی شاهکار داشتیم که هر یک می‌توانستند به تنهایی چند ماه‌مان را بسازند. شکی در این نیست که هر یک از این مدعیان در زمینه‌ی موسیقی نیز حرف‌های زیای برای گفتن دارند. اصلا شاهکار نامیده شدن آن‌ها تا حد فراوانی به لطف موسیقی متن فوق‌العاده‌شان بود. طرفداران موسیقی متن بازی‌ها باید 2017 را به عنوان یک سال موسیقیایی عالی تا همیشه به یاد داشته باشند. اما شاید میان همه‌ی شاهکارهای امسال، درخشش یک بازی بیشتر از بقیه توی چشم می‌زد. بازی‌ای که هم خودش، هم فضایش، هم گیم پلی‌اش و صد البته هم موسیقی‌اش «یک چیز دیگر» بود؛ بله. درباره‌ی NieR: Automata حرف می‌زنیم. هیچ وقت اولین باری که یوکو تارو را در کنفرانس اسکوئر اینکس دیدم از یادم نمی‌رود. می‌دانستیم کسی که با چنین ظاهری در یک مراسم عمومی حاضر می‌شود، قطعا یک بازی خاص خواهد ساخت. از آن موقع سال‌ها می‌گذرد و حالا این بازی در دستان ما قرار دارد. یوکو تارو که روی خاص بودن همه چیز بازی‌اش تاکید فراوانی داشته موسیقی آن را نیز به دست کاردان سپرده. «کیچی اوکابه» (Keiichi Okabe)، آهنگ‌ساز Automata است که پیش‌تر روی موسیقی متن NieR اصلی و بازی Drakengard 3 از همین کارگردان کار کرده است. (و البته در کارنامه‌اش نام‌ بازی‌هایی چون سری Tekken، Final Fantasy و Nauroto نیز دیده می‌شود) او که وسواس شدیدش برای تولید قطعات را می‌شود از گوش دادن به کارهای قبلی‌اش فهمید، برای NieR: Automata سنگ تمام گذاشت و از نظر ما بهترین اثر عمرش را خلق کرد. موسیقی Automata درست همانند فرمولی که در بازی قبلی نیز پیاده شده بود، به صورت چند لایه ضبط شده است. بدین معنا که لایه‌هایی چون سازهای زهی، لایه‌ی وکال و لایه‌ی دیگر سازها به صورت جداگانه ضبط و درون موقعیت‌های مختلف گیم‌پلی پخش می‌شوند. این کار باعث شده تا موسیقی بازی همواره تازه و زیبا باشد و در موقعیت‌های گوناگون با عوض شدن فضا، حسی تازه و شگفت‌انگیز را منتقل کند. جدای از ساختار چند لایه، خلاقیت به کار رفته در نوشتن نت‌ها و شیوه‌های گوناگون برای ایجاد صداها نیز شما را به تحسین وا می‌دارند. بدون شک موسیقی بخش بسیار مهمی از NieR: Automata را تشکیل می‌دهد و این بازی بدون موسیقی‌اش ناقص و ناتمام است. با این حساب انصاف نیست اگر موسیقی NieR را بهترین موسیقی سال ننامیم. البته این انتخاب با احترام به زحمات تمامی آهنگسازان خلاقی است که در دیگر بازی‌های 2017 هنر شگفت‌انگیزشان را به نمایش گذاشتند.

نویسنده: محمد مراقی

بازی Hellblade تازه‌ترین ساخته استدیوی نینجا تئوری، توانست لقب بهترین داستان‌سرایی سال را در لیست ما از آن خود کند و قطعا این موفقیت بدون حضور سنوآ در بازی، امکان‌پذیر نبود. همانطور که مطمئنا اطلاع دارید و اگر بازی Hellblade را تجربه کرده باشید می‌دانید، سنوآ دچار یک بیماری نادر شده است که او را یک دیوانه به تمام معنا نمایش می‌دهد! البته نه مانند دیوانه‌های مجنونی که در دیگر بازی‌ها دیده‌ایم و در قالب آنتاگونیست‌های ترسناک به جرم و جنایت می‌پردازند. بلکه یک انسان کاملا بالغ و باهوش که مدام صداهای مختلف در سرش می‌شنود که با او صحبت می‌کنند. کات‌سین‌های سینمایی درون بازی در واقع بهترین مکان برای تماشای این کاراکتر بسیار پیچیده و دوست‌داشتنی است. جایی که سنوآ را درحال کلنجار رفتن با توهم‌هایی می‌بینیم که او را به سطوح آورده‌اند و بعضی وقت‌ها حتی گریه‌اش را هم در می‌آورند. دیالوگ‌هایی که سنوآ هنگام هم‌صحبت شدن با خودش به زبان می‌آورد و در آنها به روایت تفکرات عمیق و پیچیده‌اش می‌پردازد، از جمله زیباترین و لذت‌بخش‌ترین قسمت‌های مربوط به این کاراکتر دوست‌داشتنی‌ به حساب می‌آیند و از طرفی هم داستان بازی را حسابی جذاب می‌کنند. خانم ملینا جورگنز، صداپیشه و مسئول ضبط حرکات موشن کپچر شخصیت سنوآ در پروسه ساخت بازی Hellblade، حقیقتا یکی از عمیق‌ترین و درگیرکننده‌ترین کاراکتر‌های چند سال اخیر در دنیای بازی‌های ویدویی را خلق کرده است و حسابی از این بابت باید او را تحسین کرد. خانم جورگنز در به تصویر کشیدن عارضه عجیب سنوآ تمام توانایی‌اش را به کار گرفته است و در پایان از این ماموریت سربلند بیرون آمده است. اینگونه شد که تصمیم گرفتیم کاراکتر سنوآ در بازی Hellblade را به عنوان بهترین کاراکتر بازی‌های ویدیویی سال 2017 انتخاب کنیم

نویسنده: سینا حسینی

استفاده از استایل گرافیکی کارتون‌های دهه سی و شکل‌گیری جشنواره‌ای از گلوله‌های مختلف، یکی از مورد انتظارترین عناوین مستقل را شکل داد. مهم‌ترین عنوان انحصاری ایکس‌باکس وان تنها به نسخه هفتم سری فورتزا موتوراسپورت محدود بود و عرضه Cuphead خلا وجود عنوانی انحصاری را برای این کنسول پر کرد و یکی از برترین آثار مستقل را در اختیار کاربران قرار داد. در سالی که عموما عناوین AAA بر بازار حاکم بودند و پرداخت‌های درون‌برنامه‌ای به موضوعی جنجال‌برانگیز تبدیل شدند، انتشار Cuphead شرایط را بهبود بخشید و اثری ارزشمند به دارندگان ایکس‌باکس وان و رایانه‌های شخصی هدیه داد. پس از غیبت چندین ساله کنترا و عدم انتشار اثری شاخص در ژانر ران اند گان، Cuphead به مثابه عنوانی لذت‌بخش برای طرفداران این ژانر است که مخاطب را در کهکشانی از گلوله‌ها غرق می‌کند. درجه سختی مناسب، جذابیت بسیاری به باس‌فایت‌ها بخشیده و ترکیب آن با موزیک‌های جاز، اثری مملو از هیجان پدید آورده است؛ اثری که هر چند نمی‌تواند با کنترا رقابت کند، اما تجربه آن به تمامی هواداران Gunstar Heroes و کنترا توصیه می‌شود. استفاده از قدرت‌های متنوع و گلوله‌های مختلف (که هر کدام شباهت‌هایی انکارناپذیر به اسلحه‌های موجود در ران اند گان‌های دهه نود داشتند)، گیم‌پلی چالش‌برانگیزی خلق کرد که باس‌محور بودن آن به نقطه عطف بازی بدل گشت. تعادل مناسب و بالانس کلی گیم‌پلی از تبدیل شدن Cuphead به اثری عذاب‌آور جلوگیری کرد و اعتیادآورد بودن روند آن تاثیر زیادی بر ثبات هیجان گیم‌پلی می‌گذاشت. تغییر حالت باس‌ها و تزریق ایده‌های جنون‌آمیز به غافلگیری مخاطب می‌انجامد و این مهم، خلاقیت MDHR در طراحی باس‌های گوناگون را تایید می‌کند. Cuphead پس از سال‌ها توسعه انتشار یافت و حاصل تلاش‌های فراوان برای خلق عنوانی متفاوت در ژانر ران اند گان است؛ عنوانی که همانند کلاس درسی برای دیگر سازندگان و نقض‌کننده تفکر " لزوم انتشار اثری ناقص پس از تاخیرهای پی‌در‌پی" است.