پیش‌نمایش بازی Ghostwire: Tokyo مطلب ویژه

تا ساعاتی دیگر شاهد نمایش عمومی گیم‌پلیِ بازی Ghostwire: Tokyo خواهیم بود، جدیدترین محصول مایکروسافت که به صورت انحصاری برای پلتفرم رقیب عرضه خواهد شد! این ویدئوی معرفی حدود ده روز پیش در اختیار اصحاب رسانه قرار گرفته بود و حالا با توجه به اینکه محدودیت انتشار مطلب در رابطه با محتوای این نمایش برداشته شده بالاخره می‌توانیم جزئیاتی از ویژگی‌های ساختاری گوست‌وایر: توکیو را با شما به اشتراک بگذاریم.

ماجراهای جدیدترین ساختۀ Tango Gameworks، استودیوی شینجی میکامی از کارگردانان مشهور صنعت بازی‌های ویدئویی و تأثیرگزارترین افراد ژانر وحشت، متمرکز بر مرد جوانی به نام Akito است. در ابتدای داستان Ghostwire: Tokyo تقریباً تمامی شهروندان توکیو، که شامل خانوادۀ آکیتو هم می‌شود، به واسطۀ حادثه‌ای ماورایی و انتشار یک مه جادویی ناپدید می‌شوند و اشباح خبیثی که بعدتر با عنوان Visitors از آن‌ها یاد می‌شود، به آکیتو حمله می‌کنند.

در تلاش برای فرار از دست این دشمنان ماورایی، آکیتو با شبح یک شکارچی روح رو به رو می‌شود و به کمک قدرت‌هایی جادویی که به لطف اتصال بین این دو در اختیار آکیتو قرار می‌گیرد، مقابله با نیروهای شر برای او و بازیکن امکانپذیر می‌شود. از اینجا آکیتو باید تلاش کند تا مناطق مختلف شهر را از شر نیروهای پلید پاکسازی کرده و با شکست دادن مغز متفکر پشت این حوادث، که به علت استفاده از ماسک خاصی از تئاتر‌های سنتی ژاپن (Noh) تا مشخص شدن هویت واقعی از او با نام Hannya یاد می‌شود، علت ناپدید شدن خانواده خود و البته دیگر ساکنین شهر را یافته و راهی برای خلاص شدن از این وضعیت پیدا کند.

حس و حال طراحی مراحل بی‌شباهت به ساخته قبلی استودیوی سازنده یعنی Evil Within 2 نیست و تقریباً به همان صورت در ساختاری جهان باز و فضایی دلهره‌آور در مناطقی مشخص با دشمنان رو به رو می‌شویم و هر از گاهی هم باید تعدادی ست‌پیسِ از پیش تعیین شدۀ مرتبط با داستان اصلی را پشت سربگذاریم. با این وجود دو ویژگی اصلی گیم‌پلی باعث می‎شوند تا تجربۀ Ghostwire: Tokyo به حد کافی متفاوت به نظر برسد تا این حس القا نشود که سازندگان در حال تکرار خود هستند.

تفاوت اول استفاده زاویۀ دید اول شخص است که هر موقعیت ترسناکی را ترسناکتر می‌کند و تفاوت دوم در تمرکز کامل بر استفاده از نیروهای جادویی برای رو به رو شدن با دشمنان است. اولین و کاربردی‌ترین قدرتی که در این نمایش مشاهده کردیم، دیسک‌های سبز رنگی هستند که خط مقدم قدرت تهاجمی آکیتو بوده و با استفاده از آن‎ها باید دشمنان را تا حد مشخصی تضعیف کرده تا هستۀ وجودی آن‌ها نمایان شود. از اینجا قدرت دوم وارد عمل می‌شود که ریسمانی طلایی رنگ است که با آن هستۀ وجودی ارواح خبیث را از جا کنده و به این ترتیب آن‌ها را حوالۀ همان جهنمی می‌کنید که از آن بیرون جسته‎اند. از این ریسمان همچنین می‌توان به عنوان قلاب برای بالا و پایین رفتن از مناطق مرتفع هم استفاده کرد و در کارکردی دیگر تحت عنوان Spectral Vision به صورت یک یو یو در آمده و برای ردیابی اهداف برخی مأموریت‌ها یا پیدا کردن محل دشمنان، قابل استفاده است.

تمامی ارواحی که در شهر پراکنده شده‌اند جز نیروهای خبیث نیستند و برخی از آن‌ها، با شمایل گربه، به عنوان فروشندۀ فروشگاه‌های مختلف شهر فعالیت می‌کنند و آیتم‌های بسیار مفیدی را در اختیار شما می‌گذارند. تعدادی دیگر، ارواح گرفتار شدۀ مردم عادی هستند که با استفاده از عروسک‌های کاغذی (Katashiro) آن‌ها را جمع‌آوری کرده و با تلفن‌های عمومی جادویی موجود در شهر، آن‌ها را از مخمصه‌ای که در آن گرفتار شده‌اند آزاد می‌کنیم. آخرین گروه از اشباحِ موجود در نمایش هم افرادی هستند که مسئولیت ارائۀ مأموریت‌های فرعی را برعهده دارند.

در گوشه و کنار شهر معبدهای مختلفی وجود دارند که بعد از پاکسازی محیط اطراف آن‌ها از شر Visitors می‌توانید به گنج‌های موجود در این معابد دسترسی پیدا کنید که یکی از این گنج‌ها که در نمایش دیدیم، کمانی جادویی بود که در مبارزات بسیار کاربردی‌تر از دیسک‌های نوری عمل می‌کند ولی در عین حال محدودیت استفادۀ بیشتری دارد. در کنار تمامی این سیستم‌های تهاجمی مستقیم، امکان از میان برداشتن کم دردسرتر و مخفیانۀ دشمنان هم وجود دارد و به جز بخش‌های خاص داستانی، دست مخاطب به طور کامل در انتخاب شیوۀ مبارزه باز است. لازم به ذکر است که تمامی قدرت‌های جادویی و توانایی‌های پایه مثل پریدن یا مخفی شدن هم قابل آپگرید کردن هستند که لایه‌ای از ایده‌های ژانر نقش‌آفرینی را به کار اضافه کرده است.

طراحی شهر، که متمرکز بر منطقۀ شیبویاست، ناخواسته جنس طراحی شهرهای مختلف سری Yakuza را در ذهن تداعی می‌کند که البته با توجه به تفاوت اتمسفر و ژانر دو بازی این شباهت فقط ظاهری است ولی با توجه به اینکه سری یاکوزا حداقل در به تصویر کشیدن باورپذیر شهرهای ژاپنی کاملاً موفق عمل کرده‌اند، این شباهت برگ برندۀ خوبی برای Ghostwire: Tokyo به حساب می‌آید. طراحی بصری هم هر چند ظاهری پرجزئیات و کاملاً نسل بعدی ندارد اما به لطف استفاده از جلوه‌های بصری زیاد با ترکیب رنگی گسترده، صورت‌بندی جذابی دارد اما باید گفت این مسئله که در هنگام جا به جایی بین محیط اصلی شهر و محیط‌های داخلی با یک تأخیر کوچک و سیاه شدن صفحه رو به رو می‌شویم و به عبارتی یکپارچه نبودن جهان بازی، اتفاقی ناامیدکننده است.

بازی Ghostwire: Tokyo در ابتدای فصل بهار 1401 برای پلتفرم‌های PC و PS5 منتشر می‌شود و کاربران Xbox احتمالاً باید یک سال دیگر منتظر تجربۀ این عنوان بمانند.