بهترین بازی‌های سال 2017 از دید بازی‌مگ | برترین‌های هر ژانر و معرفی بهترین بازی سال

نویسنده: قاسم ممتاز

اگر با خودمان صادق باشیم، این طبیعی است که در زمان تجربه‌ی یک بازی نقش آفرینی، بعد از چندین ساعت گیم‌پلی خسته بشویم و بازی دیگر آن جذابیت ساعت‌های اولیه را برای ما نداشته باشد. این اتفاق برای همه‌ی ما بدون اغراق رخ داده است. اما وقتی یک بازی بعد از 100 ساعت گیم‌پلی هنوز فوق العاده است و تمام تلاشمان را می‌کنیم تا در بین ساعت‌های پر مشغله‌ی کار روزانه وقت آزادی برای پرداختن به آن ایجاد کنیم، نه اینکه پیدا کنیم، ایجاد کنیم؛ یعنی آن بازی خرق عادت کرده. یعنی چیزی برای عرضه به مخاطب دارد که باقی بازی‌های هم سبکش از آن غافل شده‌اند. این ویژگی ممکن است گاهی اوقات یک داستان عالی باشد، ممکن است یک فضای جذاب باشد، شخصیت پردازی بی‌نقص باشد یا ماموریت‌های خوش ساخت و دوست داشتنی. اما فکر می‌کنید چند درصد این امکان وجود دارد که یک بازی تمام این ویژگی‌ها را با هم داشته باشد ؟! من می‌گویم کمتر از 1 درصد!! وقتی در رابطه با Persona 5 بعنوان بهترین بازی ژانر نقش آفرینی صحبت می‌کنم، در اولین وهله از شما می‌خواهم هر طرز فکر منفی و اشتباهی که در رابطه با این بازی در ذهنتان دارید بیرون بریزید. مبارزات Persona 5 فقط به 2 ساعت زمان احتیاج دارند تا نظر شما در رابطه با نامتعارف بودن را بطور کامل عوض کنند؛ تا جایی که اقرار کنید اصلا ممکن نیست پرسونا را با سبک مبارزه‌ی دیگری تجربه کرد و از آن لذت برد. اما مهمترین چیز در پرسونا پنج، نمایش فوق العاده از همکاری و ارتباط گروهی است. اینکه به هم اهمیت بدهیم، روابط اجتماعیمان را پرورش بدهیم، کتاب بخوانیم، سر کلاس به صحبت‌های معلم گوش کنیم و البته کمی هم شیطنت کنیم، برای کمک به دیگران از خود گذشتگی کنیم و حتی اینکه به خودمان مغرور بشویم و اشتباه کنیم، اما از اشتباهاتمان درس بگیریم، چیزهایی هستند که فقط در سری پرسونا می‌شود آن‌ها را بسیار پررنگ تجربه کرد. پرسونا پنج برای ما که در مدارس سنتی تحصیل می‌کنیم و روابط اجتماعی محدودی داریم و بعضی علایقمان را بواسطه‌ی هنجارهای اجتماعی کنار گذاشته‌ایم، برای بسیاری از ما که از خودمان ناراضی هستیم، دنیایی را ترسیم می کند که دوست داریم در آن زندگی کنیم! فکر می‌کنم فضا و روابط اجتماعی شخصیت‌ها در پرسونا 5 بی‌شباهت به مدرسه‌ی هاگوارتز و قهرمانان آن نیست. قهرمانانی قابل لمس که ناخودآگاه از توانایی‌های ویژه‌ای برخوردار هستند، دوستانی که از هم حمایت می‌کنند و بحران‌های بسیار بزرگ را پشت سر می‌گذارند، قهرمان‌هایی که از جنس خود ما هستند و علاوه بر دوست داشتن، به هم احترام می‌گذارند، ستون‌های اصلی توکیوی پرسونا پنج و هاگوارتز هری پاتر را تشکیل داده‌اند تا فضایی فوق العاده را ایجاد کنند. اتمسفری جذاب که حتما توصیه‌ می‌کنم برای یکبار هم که شده آن را تجربه کنید. فقط 2 ساعت به بازی فرصت بدهید. اگر بعد از این 2 ساعت برای ادامه‌ی روند بازی‌ کارهای روزمره را زودتر انجام دادید تا وقت بیشتری برای پرسونا بازی کردن پیدا کنید، شما به ویروس پرسونا زدگی مبتلا شده‌اید!

نقد و بررسی بازی Persona 5

نویسنده: قاسم ممتاز

یکی از مهمترین ویژگی‌های بازی‌های ژانر مبارزه، فراگیر بودن آن‌هاست. اینکه هر گروهی از مخاطبین، با هر سطحی از مهارت بتوانند با گیم‌پلی ارتباط برقرار کنند و از آن لذت ببرند. اما ویژگی دیگری که در لیست اولویت‌ها قرار می‌گیرد، ارزش امتحان دوباره‌ی یک بازی خواهد بود. ارزشی که بواسطه‌ی حجم محتوای تدارک دیده شده توسط سازندگان برای مخاطبین ارزیابی می‌شود. یکی از اشتباهات رایج در سری بازی Tekken بی‌توجهی به بعد داستانی و بخش تک نفره‌ بازی است. Tekken 7 با وجود گیم پلی روان قدیمی و کاراکترهای آشنا، با تغییراتی که در این شماره داشته، بجای پیشرفت، چند گام به عقب برگشته است. اجرای فنون ساده‌تر شده تا مخاطبین بیشتری جذب آخرین شماره بشوند اما این عامل طرفداران گذشته‌ی سری را رنجانده است. فریم ریت بازی بر اساس نمایشگری که از آن استفاده می‌کنید متفاوت بوده و ممکن است کومبوهایی که به راحتی در یک مانیتور 21 اینچ اجرا می‌شوند در یک تلویزیون 40 اینچ قابل اجرا نباشند! کاراکترهای جدیدی به بازی اضافه شده‌اند که از نظر قدرت ضربات، استاندارد نیستند و خسارت زیادی در مقایسه با کاراکترهای عادی به حریف وارد می‌کنند. سرورهای آنلاین برای یک عنوان مبتنی بر مبارزه و بازی 2نفره ضعیف است و پراکندگی کمی در مناطقی بجز آمریکا و اروپا دارند. اما همانطور که در ابتدا هم اشاره کردم بزرگترین مشکل این بازی بخش داستانی یا تک نفره‌ی آن است. Tekken هنوز از الگوی اولیه‌ی سری یعنی تمام کردن مجموعه‌ای از مسابقات با شخصیتی خاص و نمایش یک ویدیو پس از آخرین مبارزه پیروی می‌کند. الگویی نخ‌نما و بدون تغییر در هنگام انتخاب شخصیت‌های مختلف که شاید در نسل هشتم دیگر جذابیتی مثل گذشته نداشته باشد؛ بخشی که دقیقا Injustice 2 در رابطه با آن عالی عمل کرده است. محتوای داستانی بسیار جذاب که بواسطه‌ی وجود کاراکترهای DC جذابیت آن بیشتر هم شده، بهمراه گرافیک بسیار خوب و تنوع قابل قبولی از کاراکترهای قابل انتخاب باعث می‌شود تا ما به NetherRealm Studios بخاطر هنری که بخرج داده‌ تبریک بگوییم. کاراکترهای قابل بازی جدیدی که در قالب DLC به Injustice 2 اضافه می‌شوند، مبارزات را از یکنواختی خارج می‌کنند و نوآوریهایی که در بخش مولتی‌پلیر بازی در نظر گرفته شده بر جذابیت بازی آنلاین می‌افزایند. شاید مبارزات آنلاین در Injustice 2 باز هم تا سطح ایده آل فاصله‌ی زیادی داشته باشند اما پراکندگی سرورها در تمام نقاط جهان و پایداری اتصالی که محیا می‌کنند، از Tekken 7 یک سرو گردن بالاتر و بهتر است. بازیکنان تازه‌کار در Injustice 2 به همان مقداری می‌توانند از بازی لذت ببرند که بازیکنان حرفه‌ای و کار کشته می‌توانند. روند آموزشی Injustice 2 در قالبی دوست‌داشتنی از یک بازیکن آماتور شما را به یک گیمر حرفه‌ای تبدیل می‌کند تا علاوه بر یادگیری، وابستگی‌تان به بازی را هم افزایش دهد و با عرضه‌ی کارکترهای جدید با انبوهی از کومبوهای متفاوت زمان استفاده‌ی شما از بازی را بالا ببرد. گرافیک بسیار خوب، بخش داستانی ارزشمند، بخش چند نفره‌ی جذاب، کاراکترهای جدیدی که در قالب محتوای اضافی به بازی افزوده می‌شوند، نوآوری در بازی آنلاین و تنوع قابل توجهی از مهارت‌های هر کاراکتر، در کنار هم مجموعه‌ی بسیار ارزشمندی را با نام Injustice II تشکیل می‌دهند که مناسب‌ترین گزینه برای یدک کشیدن عنوان بهترین بازی ژانر مبارزه در سال گذشته 2017 است.

نقد و بررسی بازی Injustice 2

نویسنده: محمد مراقی

حاصل همکاری دو کمپانی بزرگ و محبوب یوبیسافت و نینتندو، چیزی جز بهترین بازی سبک استراژی سال 2017 میلادی نیست. شاید این بازی با عدم وجود بخش آنلاین چند نفره در خود، خیلی‌ها را ناامید کرده باشد. اما مطمئن باشید با یکی از بهترین بازی‌های استراتژی – نوبتی چند سال اخیر رو‌به‌رو هستیم که حسابی مخاطبش را سرگرم می‌کند. دو کمپانی یوبیسافت و نینتندو، تصمیم بسیار جالبی در ساخت بازی Mario + Rabbids: Kingdom Battle گرفته‌اند و نتیجه، یک بازی بسیار سرگرم‌کننده است که معنای حقیقی سرگرمی و لذت را به بازیبازها نشان می‌دهد. خرگوش‌های بازیگوش و بامزه سری بازی‌های Rayman و همچنین تیم ماریو و دوستانش، ترکیب بسیار جالبی را به ارمغان آورده و رنگ و لعاب بسیار خوب و بانشاطی را به این بازی بخشیده است. در این بازی می‌توانید به صورت تکنفره و همچنین چند نفره در بخش Co-Op به حل معماهای مختلف بپردازید و وارد میدان رقابت تیم ماریو و دوستانش با خرگوش‌های بازیگوش سری Rayman شوید. در بازی Mario + Rabbids: Kingdom Battle شاهد سلاح‌ها و آیتم‌های بسیار متنوعی هستیم که انواع سلیقه‌ها را در بر می‌گیرد و برای هر سلیقه‌ای، محتوای منحصر به فرد خود را به نمایش می‌گذارد. تنوع سلاح‌های درون بازی بیش از هرچیزی تاثیر بسیار چشمگیری روی تنوع گیم‌پلی این بازی گذاشته است و تجربه بسیار متنوع و رنگارنگی را به همراه دارد. در بازی‌هایی به این شکل که در راس‌شان پدر کمپانی‌های سرگرمی یعنی نینتندو را می‌بینیم، نباید توجه زیادی به داستان داشته باشیم. از همین رو باید شش دنگ حواسمان را معطوف به گیم‌پلی سرگرم‌کننده و بسیار اعتیادآور بازی کنیم و تجربه به‌یاد ماندنی خود را رقم بزنیم. هرچند سازندگان بازی Mario + Rabbids: Kingdom Battle توجه ویژه‌ای روی شخصیت‌پردازی کاراکتر‌های رنگارنگ و بامزه‌اش کرده است و شاهد کاراکترهای جالبی هستیم که چهره نشاط‌آور و منحصر به فردی را به این بازی بخشیده‌اند. به طور کلی، همکاری دو کمپانی بزرگ بازیسازی یوبیسافت و نینتندو، بازی استراتژی بسیار خوبی مثل Mario + Rabbids: Kingdom Battle شده است که در محتوای آن چیزی جز سرگرمی و نشاط و هیجان پیدا نمی‌کنید.

نویسنده: حمیدرضا قانع

کاپ هد ژانر‌های مختلفی را در خود جای داده است؛ از اکشن گرفته تا Shoot 'em up و پلتفرمر و در این راه از عناوینی قدیمی همچون Gunstar Heroes و Contra الهام گرفته است. کاپ هد در مجموع از سه دسته مراحل پلتفرمر، باس فایت و Shoot 'em up تشکیل شده است و نکته جالب این است که، مراحل هر کدام از این دسته‌ها از نظر طراحی و نحوه مبارزه با یکدیگر متفاوت هستند و این خود گوناگونی بازی را چند برابر کرده است. اکثرا کاپ هد را به خاطر سبک گرافیکی خاص و متفاوتش می شناسند اما باید گفت از نظر طراحی مراحل، باس فایت‌ها، دشمن‌ها و شیوه‌های مبارزه، کاپ هد بسیار خلاقانه و قوی عمل کرده است. علاوه بر این‌ها، همه خوب می‌دانیم که وجود موسیقی متن هماهنگ با جو بازی تا چه میزان در بازی های پلتفرمر اهمیت دارد؛ موسیقی متن کاپ هد توسط یک ارکستر سمفونیک اختصاصی نواخته و ضبط شده است و از ترک های سبک Jazz و کلاسیک تشکیل شده که اکثرا ریتم تندی دارند و با سرعت مبارزات هماهنگ هستند. دلیل اینکه ما کاپ هد را به عنوان بازی برتر سبک پلتفرمر انتخاب کردیم این است که در زمینه پلتفرمر به اندازه سایر زمینه‌ها موفق عمل کرده است. ما از یک بازی پلتفرمر انتظار مراحلی با طراحی مبتکرانه، هیجان بالا، موسیقی ریتمیک، جلوه‌های بصری چشم نواز و مکانیک‌های خلاقانه داریم و کاپ هد تمام انتظارات ما را به بهترین نحو برآورده کرده است.

نقد و بررسی بازی Cuphead

نویسنده: محمد مراقی

و اما نوبتی هم که باشد باید بپردازیم به یکی از بهترین بازی‌های انحصاری کنسول نسل هشتمی PS4 در سال 2017. گوریلا گیمز که یکی از استدیوهای بازیسازی داخلی کمپانی بزرگ سونی است و در دوران کنسول نسل هفتمی PS3 هم فرنچایز بسیار محبوب و موفق Killzone را توسعه می‌داد؛ تصمیم گرفت در تازه‌ترین تجربه بازیسازی خود، ژانر شوتر اول شخص را کنار بگذارد و به یکباره روش کاری خود را به طور کلی تغییر دهد و سراغ یک تجربه نقش‌آفرینی جهان آزاد برود. به این شکل بازی Horizon Zero Dawn خلق شد و امسال توانست تجربه بسیار خوب و لذت‌بخشی را برای ما به ارمغان بیاورد. بازی Horizon Zero Dawn در واقع یک بازی اکشن – ماجراجویی است که در جهان باز و وسیع خود با احترام به برخی‌ از المان‌های سبک نقش‌آفرینی، یک تجربه بسیار خوب را برای دوستداران تمام این ژانر را به همراه دارد. برای اولین بار در دنیای بازی‌های ویدیویی شاهد روبات‌های دایناسوری‌شکلی بودیم که تمام جهان بازی را در بر گرفته‌اند و باید همراه با شخصیت اصلی بازی که الوی (Aloy) نام دارد، علاوه بر مقابله با آنها، خطر بزرگی را که نسل از گور برخاسه انسان‌ها را تهدید می‌کند، از بین ببرید. در بازی Horizon Zero Dawn تمام آنچه را که برای تجربه یک بازی اکشن ماجراجویی با گریزی بر ژانر نقش‌آفرینی نیاز است، در اختیار دارید. از سلاح‌های مختلف و طیف گسترده گزینه‌های مختلف شخصی‌سازی گرفته تا محیط‌های بسیار متنوعی که مملو هستند از لوت‌های کوچک و بزرگ و ربات‌ها و حیوانات مختلف. به طور کلی بازی Horizon Zero Dawn آمده است تا یک نوآوری بزرگ را با تلفیقی از سه ژانر نام برده شده به ارمغان بیاورد که تجربه‌ای به یاد ماندنی و بسیار لذت‌بخش را برای دارندگان کنسول PS4 به همراه دارد. از همین رو تصمیم گرفتیم که بازی Horizon Zero Dawn، آخرین اثر ساخته شده توسط استدیوی موفق و معروف گوریلا گیمز را به عنوان بهترین بازی اکشن – ماجراجویی سال 2017 در لیست خود انتخاب کنیم.

نقد و بررسی Horizon: Zero Dawn

نویسنده: نریمان عبدی

امسال سال بسیار خوبی در ژانر ترسناک بود و بازی‌های خوبی در این سبک منتشر شدند. عناوینی مانند Resident Evil 7، The Evil Within 2 و Outlast 2 از جمله این بازی‌ها بودند. در میان تمام بازی‌های سبک ترس دو عنوان امسال بسیار خوش درخشیدند. یکی عنوان The Evil Within 2 و دیگری شماره هفتم Resident Evil است. رقابت این دو بازی برای کسب جایزه بهترین بازی ترسناک بسیار نزدیک و تنگاتنگ بود و سرانجام با اختلاف بسیار کم، جایزه بهترین بازی ترسناک سال 2017 به Resident Evil 7 تعلق گرفت.

بعد از معرفی بازی Resident Evil 7 با آن تغییر بنیادی در دوربین بازی، کمتر هوادار خوش‌بین مجموعه هم انتظار موفقیت از این عنوان نداشتند، اما با عرضه Resident Evil 7 نظرها عوض شده و بسیاری معتقد بودند که بازی به ریشه‌های خود بازگشته است.

هرچند دوربین عنوان Resident Evil 7 به خاطر اجرای بازی در پلی‌استیشن VR به صورت اول‌شخص درآمده بوده اما بازی از نظر گیم پلی، معماها، اتمسفر و داستان دقیقاً شبیه نسخه‌های کلاسیک شده بود و همین باعث شد بسیاری از هواداران بازی آن را بازگشتی خوب به گذشته بدانند.

نسخه هفتم Resident Evil در حالی به بازار عرضه شد که مارکت بازی‌های ترسناک از بازی‌های اول‌شخص بی‌محتوا پر شده بود و این عنوان نشان داد که می‌توان با دوربین اول‌شخص هم یک Resident Evil و یک بازی ترسناک عالی را تجربه کرد.

گیم پلی روان بازی، معماهای کلاسیک، مبارزات نفس‌گیر، مخلوقات عجیب و غریب، تعقیب و گریز و مخفی‌کاری هوشمندانه، مبارزات نهایی عالی و مخصوص این مجموعه، فضا و اتمسفر گیرا، روایت داستانی بی‌نظیر، موسیقی شنیدنی و گرافیک چشم‌نواز باعث شد این بازی بتواند با اختلافی اندکی گوی سبقت را از رقیب خود، The Evil Within 2 برباید و جایزه بهترین بازی ترسناک سال را از دیدگاه بازی مگ از آن خود کند.

نقد و بررسی Resident Evil 7

نویسنده: محمد جواد فرج اللهی

متاسفانه امسال ما بازی شوتر افلاین زیادی نداشتیم و اکثر عناوین امروزی مبتنی بر مبارزه‌ی چند نفره آنلاین و به دنبال خالی کردن جیب گیمرها با استفاده از لوت‌باکس‌ها هستند. اوضاع در حدی بد بود که کار به اعتراض انجمن‌ها و مجالس سیاسی کشیده‌شد تا بلکه جلوی این‌کار کثیف گرفته بشود. اما خوشبختانه در طرف دیگر ماجرا، بتسدا از آن ناشرهای خوب روزگار است که همچنان از بازی‌های تک‌نفره پشتیبانی می‌کند و کمپین حمایت از عناوین تک‌نفره به راه می‌اندازد و در سال 2017 که اوج دوران بازی‌‌های چند نفره است، یک عنوان سینگل پلیر و داستان‌محور عرضه می‌کند. این‌کار به خودی خود قابل تقدیر است چه برسد به آنکه این بازی اثر خوبی مثل ولفنشتاین باشد. ولفنشتاینی که با داستان جذاب نازی‌ها و سکانس های سینمایی زیبا و شخصیت‌پردازی‌های فوق العاده‌اش قطعا یک بازی به یادماندنی و قابل تقدیر است. هرچند با این تعاریف Wolfenstein II: The New Colossus به پای برترین عناوین شوتر مانند مترو یا بایوشاک نمی‌رسد و نواقص و مشکلاتی دارد، اما مطمئنا این عنوان جایگاه خودش را میان بازی‌های رایانه‌ای دارد و افراد زیادی طرفدار آن هستند. این عنوان از رقبای امسالش که همگی بازی‌های شوتر آنلاین‌محور هستند، نه یک قدم بلکه چند ده قدم جلوتر است. ولفنشتاین توانسته‌است با ترکیب خوب داستان و اکتشاف در محیط و مخفی‌کاری و یک گیم‌‍پلی خشن و سریع به یک بازی خوب تبدیل شود و حرفی برای گفتن داشته‌باشد. ما هم به پاس قدردانی و تکریم ارزش‌های بازی آن را به عنوان برترین بازی شوتر سال 2017 انتخاب می‌کنیم تا به مخاطب‌مان نشان دهیم که بازی‌های تک‌نفره هنوز هم طرفدار دارند و از ارزش‌های آن‌ها چیزی کم نشده‌است.

نقد و بررسی Wolfenstein II: The New Colossus

نویسنده: قاسم ممتاز

در واقعیت اول می‌خواستم در رابطه با سختی انتخاب از بین بازی‌های بزرگ و پرفروش ژانر مسابقات ورزشی چند خطی بنویسم؛ اما منصرف شدم! فکر کردم چه دلیلی دارد از ویژگی‌های سری فیفا حرف بزنم یا از کار بزرگی که سری NBA 2K انجام داده. از گرافیک و گیم‌پلی رقابتی PES بگویم یا از شبیه سازی سفت و سخت Project Cars یا پسرفتی که GT Sports نسبت به نسخه‌ی قبل از خودش داشته است! این عناوین به قدری بزرگ هستند که مطمئنا تابحال آن‌ها را تجربه کرده‌اید یا بقدر کفایت در رابطه با آن‌ها اطلاعات دارید. پس تصمیم گرفتم به مهمترین عاملی که باعث انتخاب Forza Motorsport 7 شده بپردازم. عاملی به نام پیشرفت! فورزا (فورتزا) موتور اسپرت 7 همان چیزی است که طرفدارانش از آخرین شماره‌ی سری توقع داشتند؛ گرافیک فوق‌العاده، ماشین‌هایی که با ظریف‌ترین جزئیات شبیه سازی شده‌اند، پیست‌های لایسنس شده، مسابقات متنوع، گیم‌پلی استاندارد، صداگذاری بی نقص و آب و هوای داینامیک. فورزا موتور اسپرت 7 هیچ ایراد بزرگی ندارد!! مثل فیفا به فکر خالی کردن جیب مخاطبش با پرداخت‌های درون برنامه ای نبوده یا مثل PES لایسنس‌های مورد نیاز را از دست نداده است. مثل Project Cars بخاطر شبیه‌سازی بیش از حدش آزارتان نمی‌دهد و مثل NBA باز هم با پرداخت‌های درون برنامه ای دمار از روزگارتان در نمی‌آورد و از رقابت آنلان شما رو مایوس نمی‌کند. Forza Motorsport 7 کاری را انجام داده که طرفدارانش انتظار آن را داشتند؛ یک بازی عالی و بدون حاشیه. با وجودی که گرافیک این نسخه نسبت به Forza Motorsport 6 پیشرفت چشمگیری نکرده، اما علاوه بر دوری از نقاط ضعفی که اشاره کردیم، هماهنگی با تکنولوژی‌های پیشگام از جمله HDR و 4K باعث شده تا بر اساس بستری که مخاطب به تجربه‌ی بازی بر روی آن می‌پردازد، بهترین تجربه‌ی کاربری را ارائه بدهد. Forza Motorsport 7 شاید به اندازه FIFA 18 پر مخاطب نباشد اما به حق کاربر، به‌عنوان کسی که هزینه‌ی کامل برای محتوای دریافتی پرداخت کرده، احترام می‌گذارد. به شما اجازه نمی‌دهد با اتوموبیلی سوپر اسپرت که خودتان آن را شخصی سازی کرده‌اید در مسابقات ماشین‌های دهه‌ی 80 میلادی شرکت کنید فقط به این دلیل که پول بیشتری در بازی خرج کردید! به رقابت جوانمردانه بر خلاف اون‌هایی که فقط در این رابطه شعار می‌دهند، سفت و سخت وفادار بوده. یک بازی درجه یک که به مخاطبش احترام می‌گذارد. مطمئنیم همین 2 دلیل برای بهترین بودن کافی است.

نقد و بررسی بازی Forza Motorsport 7

هر ساله بازیهایی روانه بازار می‌شوند که نمی‌توانند آن عملکردی که از آن‌ها انتظار می‌رفت را داشته باشند. این نوع عناوین معمولا از مشکلات تکنیکی و گیم‌پلی رنج می‌برند، نسبت به نسخه قبلی خود و انتظاری که از آن‌ها می‌رفت ضعیف‌تر عمل می‌کنند یا آنقدر در حاشیه فرو می‌روند که خود اصل بازی فراموش می‌شود.  Star Wars Battlefront 2 دقیقا از نوع سوم این بازی‌ها به حساب می‌آید. مطمئنا اگر سایت‌های خبری را دنبال کرده باشید، حتما از گندکاری‌های EA در زمینه خریدهای درون برنامه‌ای این بازی خبر دارید. این موضوعی در حدی جنجال به پا کرد که کار آن به دولت‌های مختلف کشید و حتی عده‌ای از آن به عنوان وسیله‌ای برای «قمار کردن» یاد کردند! موضوعی وقتی جالب‌تر می‌شود که قبل از عرضه بازی اعلام شد سیزن پس این عنوان به رایگان در دسترس همه افراد قرار خواهد گرفت و عده‌ای از اینکه این بار EA بیخیال این کارها شده است، خوشحال شدند! این اتفاقات نه تنها به نمرات کلی بازی ضربه زد، بلکه در فروش آن هم بسیار تاثیرگذار بود و نتوانست آن چنان که باید پرفروش ظاهر شود؛ معمولا هر وقت نام Star Wars به میان می‌آید، همه انتظار آمار و ارقام چندین میلیون دلاری را دارند؛ بحثی که حداقل در قبال این بازی اتفاق نیفتاد و به نوعی یک شکست تجاری برای صاحب آن به حساب می‌آید. تمام این موارد باعث شد تا اکثر گیمرها بیشتر از اینکه درگیر گیم‌پلی بازی شوند و از آن لذت ببرند، توجه خود را به این بخش تاریک از بازی معطوف کنند. اگر بخواهیم کمی به عقب‌تر برگردیم، نسخه قبلی این سری هم یکی از ناامیدکننده‌ترین بازی‌های سال خودش بود! اثری که فاقد بخش تک‌نفره بود و از کمبود محتوا به شدت رنج می‌برد. در آخر باید گفت که Star Wars Battlefront 2 بیشتر از اینکه یک بازی سرگرم کننده باشد، نقش یک ماشین‌پول‌سازی برای EA دارد که خوشبختانه این امر در واقعیت اتفاق نیفتاد و فعلا این کمپانی بیخیال پول‌سازی از این عنوان شده است.

امسال بازی‌های بسیار خوبی منتشر شدند، بازی‌هایی مثل Breath Of The Wild و Divinity OS 2. ولی چرا ما هورایزن را انتخاب کردیم؟ چرا ما از دنیای وسیع زلدا و داستان فوق العاده پرسونا و گیم‌پلی بی‌نظیر دیوینیتی گذشتیم؟ پاسخ بسیار ساده است؛ شجاعت و ریسک پذیری استودیوی گوریلاگیمز که باعث شد تا از سبک همیشگی‌شان فاصله بگیرند و به خلق یک دنیای جدید بپردازند. دنیایی که تا‌‎کنون نظیر آن را ندیده‌ایم و نخواهیم دید. اگرچه هورایزن یک انقلاب و تحول در بازی‌های جهان‌باز و نقش‌آفرینی محسوب نمی‌شود اما باعث ارتقای سطح کیفی بازی‌های مشابه و با کیفیتِ مشابه خودش می‌شود و استانداردهای جدیدی را در این سبک تعریف می‌کند. برخورد عصر مدرن وعصر حجر باعث شده تا معجونی بی‌نظیر به دست بیاید که علاوه بر خاص بودن، با بهره گیری از عناصر نقش آفرینی و ترکیب آن با یک گیم پلی مبتنی بر بقا و مخفی کاری یک تجربه‌ی عالی به کاربر ارائه دهد. تجربه‌ای عجیب که حس خوبی به شما می‌دهد. کاری می‌کند تا به دلخواه خود وجب‌به‌وجب دنیای آن را کندوکاو کنید و از رازها و گنجینه‌هایی که در سرتاسر نقشه پراکنده‌اند، لذت ببرید. کاری می‌کند تا همیشه تجهیزات خود را به روز کنید و به شکار ربات‌های غول‌پیکر بپردازید. کاری می‌کندن تا کات‌سین‌ها و داستان آن را با دقت و هیجان دنبال کنید. کاری می‌کند تا برای دقایقی از بازی کردن دست بکشید و تنها محو طبیعت فوق‌العاده‌ی آن با گرافیک بی‌نظیرش بشوید. هورایزن با شما خیلی کارها می‌کند! برای همین هم است که آن را به عنوان برترین بازی سال انتخاب کردیم تا دین خود را به اعضای استودیوی هلندی گوریلاگیمز ادا کرده باشیم. البته اشتباه نکنید؛ این انتخاب ما به معنای بد بودن سایر بازی‌ها مثل زلدا و پرسونا نیست بلکه هرکدام از آن‌ها جایگاه خودشان را دارند و انتخاب ما صرفا بین عالی و عالی بوده و سعی کردیم تا معیارهای دیگر همچون خلاقیت و ابتکار عمل و ریسک پذیری سازندگان را هم ملاک قرار دهیم و این شد که هورایزن گوتی ما شد!