بررسی بازی Yakuza 3 Remastered

بازی Yakuza 3 در زمان عرضه نقطه خاصی برای این فرنچایز بود، چه از جهت ساختاری و چه از جهت شرایط انتشار. اولین شماره از این سری با بودجه قابل توجه و استفاده از صداپیشگان انگلیسی ‌زبان شناخته شده مانند «مارک همیل»، «مایکل مدسن» و ... منتشر شد و Sega انتظار داشت که موفقیتی نزدیک به سری Grand Theft Auto یا حداقل برخی از کلون‌های موفق آن، به دست آورد اما بازخوردها نسبت به Yakuza 1 و به خصوص عملکرد تجاری آن کمتر از حد انتظار سگا بود. قسمت دوم که دیگر خبری از دوبله انگلیسی هم در آن نبود، با تأخیری دو ساله در میانه نسل هفتم بر روی PS2 که یک کنسول نسل ششمی بود منتشر شد! اولین نسخه فرعی که برای PS3 طراحی شده بود، هرگز در خارج از ژاپن منتشر نشد و نسخه سوم که با تأخیر یک ساله نسبت به عرضه در ژاپن به بازار آمد، به دلیل ترجمه پر ایراد و حذف بخش‌هایی از آن، برای طرفداران ناامیدکننده بود. بازار غرب دیگر برای سازندگان این فرنچایز اهمیت چندانی نداشت و موفقیت این سری در ژاپن و حضور یکی از مهره‌های اصلی سگا در مقام تهیه‌کننده به اندازه کافی تضمین‌کننده ادامه حیات آن بود. در 4-5 سال اخیر اما اتفاقاتی افتاده که بازار غرب دوباره به بخشی استراتژی عرضه این سری تبدیل شده است، اتفاقاتی مانند موفقیت غیرمنتظره Yakuza 0، افزایش هزینه‌های ساخت بازی و ... که باعث شدند تا سری یاکوزا به پلتفرم‌های PC و Xbox هم راه پیدا کند. پیدا شدن طرفداران جدید و علاقه ذاتی تمامی شرکت‌های بزرگ به پول بیشتر، سگا را بر آن داشت تا قسمت‌های گذشته را چه به صورت Remake و چه به صورت Remaster به پلتفرم‌های امروزی بیاورد. مجموعه Yakuza Remastered Collection که شامل قسمت‌های سوم تا پنجم است برای بررسی در اختیار ما قرار گرفته است که بررسی این مجموعه را با Yakuza 3 شروع می‌کنیم.

داستان Yakuza 3 مدت کوتاهی بعد از پایان Yakuza 2 شروع می‌شود. «کازوما» قهرمان این مجموعه به همراه دخترخوانده خود، هاروکا، بر سر مزار افرادی که در دو نسخه گذشته نقش مهمی در انتخاب مسیر جدید زندگی او ایفا کرده‌اند حاضر شده و بعد از وداع با آن‌ها و به پایان رسیدن کارهای واجب باقی‌مانده، «کاموروچو» را به مقصد «اوکیناوا» ترک می‌کند تا با تأسیس یک یتیم‌خانه، لطفی که سال‌ها پیش در حقش شده بود را بدین شکل جبران کند. اما در اوکیناوا همه چیز آن طور که کازوما دوست دارد پیش نمی‌رود و گروه یاکوزایی که کنترل محل زندگی او را در اختیار دارد، سعی دارد تا با فروش زمینی که یتیم‌خانه روی آن بنا شده به سود کلانی برسد چون دولت مرکزی تلاش دارد تا در آن محدوده، مجموعه تفریحی و توریستی بزرگی تأسیس کند. این حادثه، کازومایی که چیزی غیر از مراقبت از بچه‌های تحت تکفل خود و دوری از دنیای جنایت‌کاران نمی‌خواهد را مجدداً وارد ماجراهای خطرناکی می‌کند.

Yakuza 3 اولین بار بود که سکان نویسندگی به دست Masayoshi Yokoyama سپرده شد و این مسئله باعث شده تا با نامتوازن‌ترین قسمت از این سری رو به رو باشیم به طوری که انگار که در تمام مدت داستان، نویسنده به دنبال صدای خاص خودش در یک فرنچایز از پیش طراحی شده با ویژگی‌های شناخته شده است. داستانی که «یوکویاما» روایت می‌کند ویژگی‌های کلیدی داستان‌هایی که در شماره‌های قبلی و بعدی تجربه کردیم را در خود دارد اما ضعف در ریتم روایت و برخی اضافه‌کاری‌ها باعث می‌شود که گاهی احساس کنیم با حرف زدن و توضیح بیش از اندازه مسائل یا استفاده از داستان‌های فرعی وقت پُر کن یا توالی نامناسب بخش‌های روایی، نویسنده در مسیر رسیدن به پایان راه برای مخاطب سنگ اندازی کرده است. نقطه درخشان کار شخصیت‌های جدیدی هستند که وارد می‌شوند، بچه‌های ساکن یتیم‌خانه که به خوبی پرداخته شده‌‌اند و رابطه کازوما با تک تک آن‌ها و رابطه آن‌ها با یکدیگر کاملاً باورپذیر از آب در آمده و زمانی که تمرکز داستان بر این مسائل گذاشته می‌شود، با لحظات تأثیرگذاری رو به رو هستیم که البته در کمال تأسف یکی دو لحظه مهم این روابط به شکل نامناسبی در یک سوم پایانی داستان قرار گرفته و دقیقاً در نقطه اوج داستان، ترمز ریتم روایت را می‌کشد و لطمه جبران ناپذیری به کار وارد می‌کند. شخصیت‌های منفی جدید، شبحی از گذشته پر مخاطره کازوما، شخصیت‌هایی که در قسمت‌های قبلی نقش کلیدی‌تری پیدا می‌کنند و ... همه و همه جذاب و به یادماندنی از آب درآمده‌اند.

هسته اصلی داستان آنطور که باید و شاید جذابیت دیگر شماره‌ها را ندارد و برخی از ایده‌ها با وجود در نظر گرفتن شرایط خاص روایت ملودرام این فرنچایز، بیش از اندازه غیرمعمول به نظر می‌رسند. مطابق معمول، مأموریت‌های فرعی شرایط داستانی خاص خود را دنبال می‌کنند و در میان داستان جنایی ملودراماتیک اصلی باز هم با حوادثی در گوشه و کنار شهر رو به رو هستیم که بیشتر یادآور سریال‌های کمدی آیتمیک هستند! بازی کردن در یک فیلم سینمایی در شمایل یک سامورایی یا پیدا کردن ریشه شایعات بعضاً ترسناک که در سطح شهر می‌شنویم و ... تنها قسمت کوچکی از مأموریت‌های فرعی عجیب، خنده‌دار و پرشمار Yakuza 3 را تشکیل می‌دهند.

گیم‌پلی نسبت به نسخه‌ای که 11 سال پیش به بازار عرضه شد، تغییر خاصی نداشته به جز این مسئله که تعدادی از حذفیات نسخه عرضه شده در غرب به بازی برگشته‌اند و البته با دو بخش حذف شده جدید هم رو به رو هستیم. گیم‌پلی به دو بخش اصلی داستانی و گشت و گذار در شهر تقسیم می‌شود. افرادی که علاقه چندانی به عناوین با ساختار جهان باز ندارند، می‌توانند به سادگی از نقطه‌ای به نقطه دیگر رفته و فقط داستان اصلی را پیش ببرند. در طول روایت داستان با سیستم مبارزه بازی رو به رو می‌شویم که در زمان خود پیشرفت بزرگی برای این سری به حساب می‌آمد خصوصاً وارد شدن بدون بارگذاری از شرایط عادی به شرایط مبارزه، پیشرفت بزرگی به حساب می‌آمد اما در بیش از یک دهه‌ای که از آن دوران گذشته هم سیستم مبارزات در قسمت‌های بعدی دستخوش تغییرات بزرگی شد و هم در قسمت‌های بعدی کلیه جا به جایی‌ها، چه از محیطی به محیط دیگر و چه از حالت عادی به مبارزه، حتی متصل‌تر و کاملاً بدون برش‌ و بارگذاری‌ اضافه شده است. سیستم مبارزات با توجه به عناوین بعدی بیش از اندازه ساده به نظر می‌رسد و حرکات ویژه یا همان Heat Actionها هم جلوه بصری‌ای که آینده این سری برای مخاطبان به ارمغان آورد را ندارد اما از دید تاریخ‌نگاری که به سیستم‌های گیم‌پلی نگاه کنیم، سنگ بنای همه پیشرفت‌های آینده همین جا و در Yakuza 3 گذاشته شد و حتی با وجود تعویض انجین هم در آخرین ساخته استودیوی Ryu ga Gotoku یعنی بازی Judgment شاهد بهبود و بازنویسی همین سیستم‌ها هستیم.

بخش گشت و گذار بخش جذاب و خارق‌العاده سری یاکوزا به حساب می‌آید و یکی از عوامل اصلی که باعث شده این سری طرفداران پر و پا قرصی داشته باشد. بیش از 100 مأموریت فرعی به همراه 20 مأموریت در رابطه با یک بخش فرعی اما کلیدی داستان به همراه 19 مینی‌گیم مختلف و کاملاً متفاوت باعث شده تا بعد از به پایان رسیدن داستان اصلی، ساعت‌های بسیاری از تجربه Yakuza 3 برای علاقه‌مندان باقی‌مانده باشد. هر مخاطبی که به دنبال یک تجربه نسبتاً بزرگ، طولانی و سرگرم‌کننده است به هیچ وجه از این عنوان ناامید نخواهد نشد.

برخلاف نسخه‌های Kiwami که بازسازی کامل دو شماره اول بودند، اینجا فقط بازی ریسمتر شده و با اثری با خصوصیات بصری مربوط به بیش از یک دهه قبلِ صنعت گیم طرف هستیم که انیمیشن‌ها و ابعاد بدنی شخصیت‌ها کم و بیش توی ذوق می‌زند اما در رزولوشن بالاتر و با 60 فریم اجرا می‌شود و برخلاف نسخه‌ای که 11 سال پیش عرضه شده بود، در شلوغترین صحنه‌ها هم خبری از مشکلات فنی نیست. موسیقی متن و صداپیشگی دقیقاً در همان کیفیت بالای همیشگی که از این سری انتظار داریم قرار دارد و البته همانند عرضه اولیه، خبری از دوبله انگلیسی نیست و خریدارانی که با خواندن زیرنویس مشکل دارند حتماً به این نکته توجه کنند. 

در مجموع برای طرفداران جدید سری یاکوزا، این نسخه ریمستر شده از Yakuza 3 کیفیت قابل قبولی دارد و این گروه می‌توانند ادامه داستان «اژدهای دوجیما» را فعلاً در پلتفرم مدرن جدیدی تجربه کنند هر چند احتمال عرضه این مجموعه برای پلتفرم‌های دیگر هم چندان دور از ذهن نیست. برای طرفداران قدیمی هم Yakuza 3 با تمام ویژگی‌های خاص خود، اضافه شدن برخی حذفیات و از اینها مهمتر بهره گرفته از یک ترجمه بهتر، برای تجدید خاطرات در دسترس قرار گرفته است.