در چند سال اخیر، عناوین خاص و مثال زدنی ای در سبک نقش آفرینی عرضه شده که هر کدام به شیوه‌ای منحصر به فرد تجربه‌ای دلپذیر را برای طرفداران این سبک پدید آورده‌اند. Dragon’s Dogma II نیز از این قاعده مستثنی نیست. شاید این عنوان از حیث داستانی چندان قوی عمل نکرده باشد ولی از حیث گیم‌پلی بسیار لذت‌بخش است. با ما همراه باشید تا در این مقاله به ضعف‌ها و نقاط قوت بازی با جزئیات بیشتر اشاره کنیم.
داستان این نسخه به نحوی بازگویی داستان نسخه اول بازی است. کاراکتر اصلی بازی به خاطر شجاعتی که در نبرد با اژدهای معروف داستان نشان می‌دهد قلب خود را از دست می‌دهد و به عنوان Arisen برگزیده می‌شود تا مردم سرزمین خود را هدایت کند. فقط Arisen می‌تواند پادشاه سرزمین باشد، اما تنها افراد معدودی از برگزیده بودن شخصیت اصلی بازی آگاه هستند. ملکه پیشین شخصی را به عنوان Arisen معرفی کرده و روی تخت پادشاهی قرار داده که در واقع لایق این منسب نیست. دلیل این کار این است که ملکه قصد دارد سرزمین بازی را تحت کنترل خود داشته باشد. داستان بازی حول محور کشمکش‌های حاصل از بازپس‌گیری تخت پادشاهی روایت می‌شود.
با وجود اینکه تمرکز زیادی روی کلمه اژدها در عنوان بازی وجود دارد، برای مدتی طولانی به ندرت با چنین موجوداتی در محیط بازی روبرو خواهید شد. اما هر کدام از این تقابل‌ها منحصربفرد هستند به خاطر اینکه اژدهاها توانایی برقراری ارتباط با کاراکتر اصلی بازی را دارند. این تقابل‌ها در مقایسه با نبرد در مقابل دشمنان فاقد کاراکتری نظیر Cyclopsها، Griffinها و Minotaurها بسیار جذاب به نظر می‌رسند.
به طور کلی داستان بازی چندان درگیرکننده نیست و به شدت از کلیشه‌های منسوخ ژانر نقش آفرینی طبعیت می‌کند. با این حال، برخی از ماموریت‌های فرعی روایت‌هایی متنوع و قابل توجه ارائه می‌دهند که از شدت یکنواخت بودن داستان اصلی تا حدودی می‌کاهند.
از حیث المان‌های نقش آفرینی، بازی به شما این امکان را می‌دهد که سبکی کاملا منحصر به فرد برای مبارزه با دشمنان داشته باشید. برخلاف سایر عناوین نقش آفرینی، با کسب XP و لول آپ شدن نخواهید توانست پارامترهای مشخصی را افزایش دهید و لول آپ به طور خودکار این کار را برای شما انجام خواهد داد. این تغییر ممکن از به مذاق برخی از طرفداران این سبک خوش نیاید ولی من به شخصه از آن استقبال می‌کنم چون آنقدر نکات ریز و درشت در گیم‌پلی بازی وجود دارد که لول آپ خودکار را تبدیل به یک مکانیک ارزشمند برای صرفه جویی در زمان تبدیل می‌کند. برخلاف عناوینی نظیر Baldur’s Gate III در این بازی فقط یک گزینه ذخیره سازی وجود دارد که به طور خودکار در نقاط مختلف بازی را ذخیره می‌کند. با این حال با استراحت در innها می‌توانید یک سیو مجزا ایجاد کنید که گاها بسیار کارآمد است. از این رو، باید همیشه به تصمیمات خود و تاثیر آن در محیط بازی توجه داشته باشید، خصوصا در زمینه ماموریت های فرعی. گذر زمان در بازی به طور پویا انجام می‌شود و اگر ماموریتی را قبول کنید و آن را در زمان تعیین شده به پایان نرسانید ممکن است هرگز نتوانید آن را کامل کنید.
در نگاه اول، Dragon’s Dogma II به مثابه یک عنوان سوم شخص تک نفره است اما در حقیقت از حیث گیم پلی شباهت زیادی به عناوین Larian نظیر Baldur’s Gate III دارد. در این عنوان، شخصیت‌هایی به نام Pawn شما را در ماجراجویی‌های‌تان همراهی می‌نمایند. در ابتدای بازی، یک Pawn شخصی با ویژگی‌های مورد نظرتان خواهید ساخت که همیشه همراه شماست. در عین حال، می‌توانید از طریق دنیای Rift یا روبرویی با کاراکترها در محیط دو عدد Pawn دیگر به تیم‌تان اضافه کنید. در واقع مبارزات و ماجراجویی‌های بازی به طور 4 نفره انجام می‌شود و این امر باعث می‌شود که هر کاراکتر نقش متفاوتی را در تیم شما ایفا کنید. از این رو، به عنوان یک Mage دیگر نگران این نخواهید بود که دشمنان به شما نزدیک شوند و پروسه اجرای جادوهای شما را متوقف کنند. شما می‌توانید به Pawnهای خود دستور دهید تا با سلاح سرد دشمنان را محاصره کنند و شما از دور با جادوهای مختلف به آن‌ها ضربه وارد کنید. هوش مصنوعی Pawnها نسبت به نسخه گذشته بسیار بهتر شده و غالبا دستورهای شما را به درستی اجرا می‌کنند. دو نوع Pawn مختلف در بازی وجود دارد، Pawnهای محیطی که لول آپ نمی‌شوند و Pawnهای پلیرهای دیگر که در دنیایی دیگر لول آپ می‌شوند. از این جهت، هر از چندگاه مجبور خواهید بود که Pawnهای خود را تعویض کنید. این باعث می‌شود که تنوع مبارزات و گشت و گزارها بالا برورد، زیرا هر Pawn ویژگی‌های متفاوتی را از حیث کاراکتر و گیم‌پلی با خود به ارمغان می‌آورد.
در مجموع، بازی تمرکز بسیار زیادی روی مبارزات دارد و اگر سعی داشته باشید که از مبارزات امتناع ورزید، در آینده نخواهید توانست برخی از دشمنان اصلی بازی را شکست دهید زیرا سطح کاراکتر شما باید نزدیک به سطح دشمنان باشد تا بتوانید به اندازه کافی به آن‌ها دمیج وارد کنید. با توجه به تنوع پایین دشمنان بازی برخی از مبارزات گاها یکنواخت می‌شوند اما سیستم گسترده مبارزات بازی تا حد زیادی این ایراد را پوشش می‌دهد. از حیث مبارزات بازی شباهت بسیاری با سری مانستر هانتر دارد. همچنان امکان قفل کردن روی دشمنان وجود ندارد و گاها شاهد باگ‌های عجیب در برخی از مبارزات هستیم. همانند نسخه گذشته می‌توانید دشمنان را بلند کرده و پرتاب کنید یا از دشمنان عظیم‌الجثه بالا بروید و از المان‌های محیطی برای مبارزه با آن‌ها استفاده کنید. در مجموع، گستردگی بالای کلاس‌های بازی و قابلیت‌های متفاوت هرکدام باعث می‌شود که بتوان هر مبارزه را به شیوه‌ای منحصر به فرد و خلاقانه پیش برد. با این حال، تمرکز بیش از حد بازی روی مبارزات گاها منجر می‌شود که نتوانید به اندازه کافی از گشت و گزار در محیط‌های زیبای بازی لذت ببرید. خصوصا از این حیث که در این محیط‌ها با دویدن استامینای کاراکتر اصلی مدام خالی می‌شود حتی زمانی که دشمنی در نزدیکی نیست.
جنبه دیگری از Dragon’s Dogma II که شایان توجه است، جلوه‌های بصری چشم نواز بازی است. دنیای بازی به زیبایی هرچه تمام طراحی شده است و محیط‌های مختف هویت مخصوص به خودشان را دارند. سیستم نورپردازی بازی شایان تحسین است و تفاوت بسیار زیادی میان ماجراجویی در شب و روز ایجاد می‌کند. اصولا ماجراجویی در شب بسیار خطرناک‌تر و وهم‌آلودتر از روز است زیرا میزان دید شما در شب بسیار کاسته می‌شود و با دشمنان به غایت قوی‌تری برخورد خواهید کرد. امکان استفاده از چراغ‌های نفتی برای روشن‌تر کردن محیط وجود دارد اما با این حال همچنان میزان دید در مقایسه با سایر عناوین نقش آفرینی نظیر Elden Ring بسیار پایین‌تر است.
Dragon’s Dogma II در دورانی مشابه با قرون وسطی روایت می‌شود و اسلحه‌ها و زره‌های بازی از حیث ظاهری هماهنگی بسیاری با این دوران دارند. تغییرات آب و هوایی نیز شایان اهمیت هستند. پس از بارش باران، گودال‌های آب روی زمین ایجاد می‌شوند که تا مدتی باقی می‌مانند و گل و لای جایگزین خاک‌های معمول می‌شوند. این میزان توجه به واقع گرایی باعث می‌شود که پلیرها ارتباط بهتری با بازی بگیرند. تنها مشکلی که من به شخصه با آن روبرو شدم، میزان افت فریم بازی در محیط‌های شلوغ بود. به شکلی که گاها فریم بازی از 60 به 25 تغییر پیدا می‌کرد. در کل به نظر می‌رسد نسخه PC بازی چندان بهینه نشده‌است و امید می‌رود در آپدیت‌های آینده این مشکلات رفع شوند.
از حیث مکانیک‌ها، برخی تا حدودی منسوخ هستند و تا حدی روی اعصاب‌تان راه خواهند رفت. به طور مثال، از دست دادن استامینا در محیط‌های باز هنگام دویدن یا اضافه شدن مستقیم آیتم‌ها به کوله پشتی پس از باز کردن صندوق‌ها یا برداشتن آیتم‌ها از دشمنان. به علاوه، میزان وزن قابل حمل کاراکترهای محدود است و پس از مدتی کوتاه شاهد سنگین شدن وزن کاراکترهای‌تان خواهید بود. شاید فکر کنید که خالی کردن کوله پشتی از آیتم‌های غیرضروری مثل مصالح ایده خوبی باشد، اما کمی جلوتر متوجه می‌شوید که برای سرانجام رساندن برخی ماموریت‌های فرعی به آن‌ها احتیاج دارید. سیستم راهنمای کوئست‌های بازی نیز تاحدودی مبهم است و با اینکه Pawnها توانایی این را دارند که شما را تا مقصد راهنمایی کنند، گاها شاهد این هستیم که مسیر را گم می‌کنند و شما را در محیط سرگردان می‌کنند. از آن گذشته، نقشه بازی کمک چندانی برای پیدا کردن NPCهای نمی‌کند و گاها باید قصر چندطبقه بازی را اتاق به اتاق وارسی کنید تا شخصیت مورد نظرتان را پیدا کنید.
در مجموع Dragon’s Dogma II عنوانی منحصر به فرد است که پلیرهای خاصی را جامعه هدف خود قرار داده‌است. اگر به گشت و گزار در محیط‌های وسیع و مبارزات مکرر با دشمنان تکراری علاقه دارید، به هیچ عنوان تجربه این عنوان را از دست ندهید. جدا از این، گستردگی سیستم شخصی سازی و مبارزات بازی لحظات جذاب و بی‌بدیلی را برای شما به ارمغان خواهد آورد.
نظرات