5 چیز که از Call of Duty بعدی می‌خواهیم مطلب ویژه

کم کم به پایان نسل هشتم نزدیک می‌شویم و بهتر است خود را برای خداحافظی با آن آماده کنیم. و به نظر می‌رسد که این خداحافظی شیرین خواهد بود؛ تقریبا تمامی بازی‌هایی که جدیدا منتشر شده به عناوین فراموش نشدنی در ژانر خود تبدیل شدند و خوشبختانه ما را نا امید نکردند. عناوینی همچون گاد آو وار، دویل می کرای 5 و یا اسپایدر من تجربه‌های فراموش نشدنی را در ژانر اکشن ادونچر برای ما رقم زدند، رد دد ردمپشن 2 یک عنوان جهان باز بی همتا بود که شاید تا چندین سال آینده مثل آن را نبینیم، رزیدنت ایول 2 دوباره به ژانر وحشت بقا جان بخشید و بازی‌هایی از قبیل فورزا هورایزن 4، Super Smash Bros. Ultimate و یا مورتال کامبت 11 به ترتیب ژانرهای ورزشی و مبارزه‌ای را زیباتر از همیشه می‌کنند. اما نوبتی هم که باشد، نوبت ژانر بسیار دوست داشتنی شوتر اول شخص است. اگر Metro Exudos را در نظر نگیریم(که در این مقاله همین کار را خواهیم کرد) عناوین مهم در این ژانر در چندین ماه آینده منتشر خواهند شد؛ ابتدا باید ببینیم تیم Avalanche چه بلایی سر فرنچایز ID Software یعنی Rage آورده و بعد از آن هم شاهد عرضه عناوینی همچون نسخه جدید Doom(که مسلما یکی از خاص ترین و جذاب ترین شوترهای اول شخص است) یا حتی The Outer Worlds خواهیم بود.

اما عنوانی که بسیاری از دوستداران عناوین FPS را ذوق زده کرده(آن هم بخاطر شایعاتی که پیرامونش به وجود آمده) نسخه بعدی در فرنچایز محبوب و مشهور Call of Duty است؛ فرنچایزی که زمانی در ژانر خودش حرف اول را می‌زد اما الان وضعیت چندان خوبی ندارد. واقعا جای تاسف دارد وقتی می‌بینیم فرنچایزی که زمانی بهترین تجربه‌های عمرمان را برای ما رقم می‌زد به شکل عجیبی تغییر کرده است، تا حدی که آخرین نسخه آن دیگر یک بخش داستانی هم ندارد. اما هنوز هم جای امیدواری هست، چرا که چندی پیش شایعه شده بود تعدادی از سازنده‌های اصلی کال آو دیوتی از ریسپاون جدا شده و به شرکت اینفینیتی وارد برگشته‌اند و قصد دارند سری محبوب Modern Warfare را ادامه دهند. آیا این حیقیت دارد؟ آیا کال آو دیوتی دوباره به یک بازی عالی تبدیل می‌شود؟ آیا واقعا باید منتظر معرفی Modern Warfare 4 باشیم؟ هنوز هیچ چیز معلوم نیست و متاسفانه باید مدت زیادی برای گرفتن پاسخ سوال‌های خود صبر کنیم. در هر صورت، این شایعات باعث شدند ما کمی به سری کال آو دیوتی امیدوار شویم و انتظاراتی که از نسخه بعدی این سری داریم را با یکدیگر در میان بگذاریم. از این حیث تصمیم گرفته‌ایم در این مقاله در مورد مهم‌ترین انتظارات خود از شانزدهمین کال آو دیوتی که احتمالا آخرین بازی این سری خواهد بود که برای نسل هشتم عرضه می‌شود، صحبت کنیم؛ با بازی‌مگ همراه باشید تا این انتظارات را مورد بررسی قرار دهیم.

یک داستان عالی داشته باشد

به جرات می‌توان گفت آخرین کال آو دیوتی که یک بخش داستانی خوب و قابل قبول داشت، بلک آپس 2 بود. بعد از آن دیگر فقط داستان‌های پیش پا افتاده تجربه کردیم که مملو بودند از شخصیت‌های کلیشه‌ای؛ چه داستان WW 2 که اصلا در انتقال حس به بازیکن موفق نبود، چه داستان Ghosts که انگار یک بچه 12 ساله نویسنده آن بود. به نظر می‌رسد بعد از MW 3 تیم‌های نویسنده سه شرکت اسلج‌همر گیمز، تری آرک و اینفینیتی وارد به کل فراموش کردند سیر داستانی یک کال آو دیوتی باید چه ویژگی‌هایی داشته باشد. مشکل اینجاست که حتی اگر سازندگان این سری بخواهند به ریشه‌های سری وفادار بمانند هم نمی‌توانند موفق عمل کنند(بله دارم به WW 2 اشاره می‌کنم)! البته داستانی که برای Infinite Warfare نوشته شده بود چندان افتضاح نبود و اتفاقا یکی از بهترین داستان‌هایی بود که تا به حال برای یک بازی ویدیویی نوشته شده، اما این داستان بیشتر برای یک مس افکت مناسب بود تا یک کال آو دیوتی.

اگر 7 یا 8 سال پیش حرفی از کال آو دیوتی زده می‌شد، ما فورا به بازی فکر می‌کردیم که در آن بازیکن کنترل چندین سرباز در نقاط مختلف جهان را به دست می‌گیرد، چندین سرباز میان هزاران سرباز دیگر. فقط سرباز، نه کمتر نه بیشتر. ممکن بود اوایل بازی شما نقش یک سرباز بریتانیایی باشید که در حال انجام یک ماموریت مهم در لندن است، اواسط بازی نقش یک سرباز آمریکایی باشید که در فرانسه با اشغالگران روسی مبارزه می‌کند و اواخر بازی نقش یک سرباز روسی باشید که در سیبری برای نجات جان رئیس جمهور روسیه تلاش می‌کند. و با وجود اینکه شخصیت‌های بازی(چه مثبت چه منفی) عمق زیادی نداشتند، به خاطر دیالوگ‌هایی که بین آن‌ها ردوبدل می‌شد و حتی داستان قابل باور بازی، از جذابیت بالایی برخوردار بودند؛ برای همین هر بار کاپیتان پرایس، مک تیویش یا حتی ماکاروو را مشاهده می‌کردیم، ذوق زده می‌شدیم. علاوه بر آن، این ویژگی که پروتاگونیست‌ها در کال آو دیوتی معمولا صحبت نمی‌کردند یا چهره آن‌ها نشان داده نمی‌شد، نه تنها جذابیت خاصی داشت، بلکه کمک می‌کرد تا بازیکن راحت‌تر خودش را جای شخصیت اصلی قرار دهد و بهتر وارد دنیای بازی شود. سه گانه مادرن وارفیر(یا کال آو دیوتی‌های قبل از آن‌ها) به زیبایی مشخصه‌های بالا را در خود جای دادند و به خوبی معنای واقعی کال آو دیوتی را به همه نشان می‌دادند. حال داستان این سه عنوان را با داستان کال آو دیوتی‌هایی که در چند سال اخیر منتشر شده مقایسه کنید(البته بجز بلک آپس 4 که اصلا بخش داستانی ندارد)! می‌بینید این فرنچایز از کجا به کجا رسیده است؟! دیگر بخش داستانی یک کال آو دیوتی فقط برای اینکه وجود داشته باشد درست می‌شود؛ یک آنتاگونیست کلیشه‌ای، یک شخصیت اصلی بیش از حد مهم که نقش یک نجات دهنده را بازی می‌کند و چندین شخصیت فرعی دیگر که فضای خالی را پر می‌کنند، در حال حاضر تنها چیزهایی هستند که برای ساخت داستان یک COD مورد نیاز است.

به عنوان یکی از طرفداران سر سخت این فرنچایز، امیدوارم تیم نویسنده این طرز کار غلط را فراموش کرده و دوباره داستانی را خلق کنند که برازنده یک COD باشد. نیازی نیست بازیکن در نقش یک قهرمان باشد یا ماجرای بازی در آینده‌ای بسیار دور در فضا شکل بگیرد، بلکه یک داستان ساده و تعدادی شخصیت قابل باور(و یا حتی آشنا) می‌تواند برای طرفداران دیرینه این سری بسیار خوش آیند باشد و دوباره آن‌ها را برای یک کال آو دیوتی هیجان زده کند.

گیم پلی ساده اما دوست داشتنی که فرنچایز COD به خاطر آن محبوب شد را داشته باشد

اشتباه دیگری که تیم سازنده این فرنچایز برای سال‌هاست دارد مرتکب می‌شود، ایجاد تغییرات بنیادین در گیم پلی COD است؛ حداقل سعی کنید تغییرات مثبت در آن ایجاد کنید! بله، اگر همان گیم پلی تکراری را برای چندین سال تحویل گیمرها دهید شاید کمی اعصابشان بهم بریزد؛ اما مطمئن باشید اگر تا این اندازه در چیزی که مشکل خاصی ندارد تغییرات اعمال کنید، صدای همه طرفداران در می‌آید.

یک گیم پلی ساده و گان پلی فوق العاده جذاب تنها چیزهایی هستند که COD نیاز دارد. لزومی ندارد بازی جهان باز باشد یا انواع و اقسام المان‌های مختلف را در خود جای دهد یا حتی قبل از هر مرحله به شما اجازه دهد تا اسلحه‌های دلخواه خود را انتخاب کنید؛ کدام یک از کال آو دیوتی‌های قبل از بلک آپس 2 این مشخصه‌ها را داشتند؟ هیچکدام! یک کمپین 7 یا حداکثر 8 ساعت که دارای یک گیم پلی ساده اما جذاب باشد تنها چیز مورد نیاز برای تبدیل کردن یک شوتر اول شخص به یک اثر عالی است. البته می‌توان برای ایجاد تنوع، چندین مکانیزم جدید را در قسمت‌های مختلف بازی قرار داد، اما هیچ نیازی به ایجاد تغییرات اساسی نیست. حرفم را باور ندارید؟ پس به تایتان فال 2، بتلفیلد 1 و یا حتی دووم نگاهی بیاندازید؛ کدام یک از آن‌ها جهان باز هستند؟ کدام یک آزادی عمل آنچنانی در مبارزاتشان دارند؟ هر کدام از این سه بازی دارای یک گیم پلی ساده و دوست داشتنی هستند که برای حفظ تنوع هرزگاهی چند مکانیزم مختلف و نه چندان پیچیده را پیش روی بازیکن می‌گذارند. حال این مکانیزم می‌تواند هر چیزی باشد، استفاده از یک دستبند برای کنترل زمان، کنترل یک وسیله نقلیه مانند یک تانک یا هواپیما یا اسلحه‌ای برای از وسط نصف کردن دشمنانتان! در واقع تنها فاکتوری که گیم پلی این عناوین را زیبا می‌کند، فقط گان پلی خوب آن‌هاست. علاوه بر آن، وقتی تیم سازنده المان‌های غیر ضروری را در بازی قرار نمی‌دهد می‌تواند به راحتی روی فاکتورهای مهم‌تر تمرکز کند و به همین دلیل است که کال آو دیوتی‌های قبلی سرشار از لذت و هیجان بودند.

شاهد بازگشت Spec Ops و Survival Mode باشیم

بخش Special Ops برای اولین بار در مادرن وارفیر 2 و برای آخرین بار در مادرن وارفیر 3 دیده شد. این بخش شامل چندین ماموریت کوچک و جذاب بود که می‌توانست برای ساعت‌ها بازیکنان را سرگرم نگه دارد و بهترین چیز در مورد این بخش این بود که بازیکنان می‌توانستند این ماموریت‌ها را چند نفره هم کامل کنند، چه به صورت اسپلیت اسکرین، چه روی دو دستگاه جدا. متاسفانه بعد از مادرن وارفیر 3 Spec Ops از سری حذف شد و بخش زامبی جای آن را گرفت. با وجود اینکه بخش زامبی هم می‌تواند تا حدی برای بسیاری از طرفداران سرگرم کننده باشد اما مسلما نمی‌تواند جای خالی Special Ops را پر کند. امیدواریم اینفینیتی وارد این بخش دوست داشتنی را فراموش نکرده باشد و شاهد بازگشت آن در کال آو دیوتی بعدی باشیم.

اما چیزی که حتی بیشتر از Spec Ops امیدواریم در نسخه بعدی این فرنچایز ببینیم، بخش Survival Mode است. Survival Mode که برای اولین بار در مادرن وارفیر 3 دیده شد، چیزی مانند Horde Mode گرز آو وار است با کمی تفاوت‌های جزئی. این بخش شامل 16 نقشه بود که در هر کدام از آن‌ها، بازیکنان یا به تنهایی یا دو نفره باید تا جایی که می‌توانستند در برابر تعداد زیادی از دشمنان مقاومت کنند و هر چقدر که پیشروی می‌کردند دشمنان سرسخت‌تر و تعداد آن‌ها چند برابر می‌شد؛ و همانطور که می‌دانید قابلیت‌هایی از قبیل در خواست نیروهای کمکی، پشتیبانی هوایی و یا تهیه کردن اسلحه‌های جدید نیز در آن وجود داشت. این بخش آنقدر سرگرم کننده و لذت بخش بود که هنوز هم تعدادی از گیمرها دست از سر آن بر نداشته‌اند! پس چندان عجیب نیست اگر بگوییم یکی از مهم‌ترین انتظارات ما از COD بعدی این است که حتما بخش Survival را داشته باشد.

کاپیتان پرایس در بازی حضور داشته باشد

همانطور که گفته شد، هنوز هیچ چیز در مورد نسخه بعدی این سری مشخص نشده و تمامی اطلاعاتی که در اختیار داریم بر اساس شایعات هستند. اما حتی اگر بازی بعدی مادرن وارفیر 4 نباشد، یکی از انتظارات طرفداران دیرینه این سری این است که بعد از این همه سال، دوباره یک چهره آشنا را در بازی ببینند(دلیلش هم این است که شخصیت‌های جدید این فرنچایز اصلا جذابیت شخصیت‌های قدیمی را ندارند). و واقعا کدام چهره آشنا بهتر از کاپیتان پرایس است؟ او مسلما یکی از به یاد ماندنی ترین شخصیت‌ها در بین بازی‌های ویدئویی است و به جرات می‌توان گفت محبوب‌ترین شخصیتی است که تا به حال در فرنچایز کال آو دیوتی خلق شده(هم او هم مک تیویش). واقعا عالیست اگر در بازی جدید شاهد بازگشت او و دیالوگ‌های دوست داشتنی و خاطره انگیزش باشیم.

کال آو دیوتی را به دوران اوج خودش بازگرداند

متاسفانه بعد از هشتمین نسخه COD، بازی دیگری در این سری نتوانست آنچنان توجه ما را به خودش جلب کند؛ و اگر تیم سازنده بخواهد به همین مسیر ادامه دهد و به جای ساخت چیزی که بازیکنان می‌خواهند انرژی خود را وقف تبلیغات کند و فقط به فکر پول به جیب زدن باشد، همچنان شکست خواهد خورد. مهم نیست کیت هرینگتون، کوین اسپیسی یا جاش دوهامل داخل بازی باشد، اگر داستان آن آبکی و گیم پلی‌اش از زمین تا آسمان با گیم پلی که کال آو دیوتی را به یک شوتر اول شخص بی نظیر تبدیل می‌کرد متفاوت باشد، چه فایده‌ای دارد؟

آخرین و مهم‌ترین توقعی که داریم این است که اینفینیتی وارد با خلق یک عنوان عالی همه چیز را تغییر دهد؛ منطقی به نظر می‌رسد که بعد از این همه سال و این همه تغییراتی که فقط به ضرر این فرنچایز تمام شدند، اینفینیتی وارد با یک بازگشت افسانه‌ای همه را متحیر کند. آیا این واقعا یک درخواست غیر منطقی است؟ آیا این غیر منطقی است که بخواهیم کال آو دیوتی از یک فرنچایز Mediocre که دیگر بود و نبودش برای بسیاری از ما فرقی نمی‌کند، دوباره به شوتر اول شخصی تبدیل شود که می‌تواند هر سال در ما شوق و رغبت ایجاد کند؟ شاید رسیدن به این هدف برای تیم سازنده کمی دشوار باشد اما مطمئنا غیر ممکن نیست.

طبق شایعاتی که اخیرا پخش شده، COD بعدی به ریشه‌های سری باز خواهد گشت و تمامی ویژگی‌های غیر ضروری از آن حذف خواهد شد؛ شاید دیگر خود اکتیویژن نیز از این وضع خسته شده و تیم سازنده قصد دارد دوباره شروع به خلق تجربه‌هایی کند که سال‌ها پیش به ما ارائه می‌کرد. در هر صورت، هنوز هیچ چیز قطعی نیست و متاسفانه باید مدت بسیار زیادی برای انتشار بازی صبر کنیم. البته بعید می‌دانم تا معرفی رسمی بازی زمان زیادی باقی مانده باشد و شاید در همان زمان معرفی متوجه شویم که چه چیزی در انتظار ما خواهد بود.