نقد و بررسی فیلم A Star is Born (ستاره‌ای متولد شده)
بدون شک موسیقی یکی از تاثیرگذارترین چیزها در زندگی انسان‌هاست. موسیقی روح انسان را به هنگام غم، ناراحتی، شادی و خوشحالی جلا می‌دهد و برای بسیاری زندگی بدون این نت‌های جادویی سخت و غیرقابل تحمل است؛ فیلم A Star is Born (ستاره‌ای متولد شده) اثری موزیکال و عاشقانه به کارگردانی بردلی کوپر است که توانسته به زیبایی هرچه تمام‌تر به کمک جادوی موسیقی توجه طرفداران سینما را به خود جلب کند.
این فیلم یک نسخه بازسازی شده با همین اسم از سال 1937 است. البته در سال‌های 1954 و 1976 دو نسخه بازسازی شده دیگر نیز از این اثر تولید شده بود که بعد از شکست بزرگ فیلم سوم تلاشی در جهت یک نسخه بازسازی شده دیگر انجام نگرفت تا اینکه سرانجام در سال 2018 بردلی کوپر تصمیم گرفت بار دیگر اثری با همین اسم تولید کرده و نام خود را به عنوان کارگردان در سینمای هالیوود مطرح کند. کوپر علاوه بر مسئولیت کارگردانی، به عنوان بازیگر در کنار لیدی گاگا (ستاره جهانی موسیقی) و سم الیوت در این اثر نقش آفرینی می‌کند.
بدون شک کوپر در اولین تجربه کارگردانی خود توانسته انتظارات را تا حد بسیار زیادی برآورده کند و بسیاری از طرفداران اثر موزیکال را راضی نگه دارد؛ موفقیت A Star is Born فقط به همینجا ختم نمی‌شود. این اثر توانسته برای مراسم اسکار سال 2019 در هشت بخش مختلف برای کسب جایزه نامزد شود که این نشان از میزان موفقیت این فیلم و قدرت آن دارد.
در ادامه با نقد و بررسی فیلم A Star is Born (ستاره‌ای متولد شده) همراه بازی‌مگ باشید.
توجه: این مطلب ممکن است شامل محتویاتی باشد که داستان فیلم را لو دهد!
کوپر اجراهای فوق‌العاده‌ای را در این فیلم به نمایش گذاشته است و به جرات می‌توان گفت این بهترین ایفای نقش او در کل دوران بازیگری‌اش محسوب میشود
فیلم A Star is Born داستان خواننده‌ای به نام جکسون مین (با بازی بردلی کوپر) را روایت می‌کند که از دوران با شکوه قدیمی خود در عرصه موسیقی فاصله گرفته و به نوعی در زندگی‌اش به پوچی محض رسیده است و سعی می‌کند این پوچی و خلا را با مصرف مشروبات الکلی پر کند؛ جکسون بعد از پایان یکی از اجراهایش در راه بازگشت به خانه تصمیم می‌گیرد تا به یک میخانه رفته و بار دیگر به به مصرف مشروبات الکلی بپردازد جکسون در آنجا با یک پیشخدمت به نام الی (با بازی لیدی گاگا) رو به رو میشود که دارای صدایی جادویی است و جکسون با شنیدن صدا و اجرای الی عاشق او میشود.
کوپر به خوبی توانسته با جزئیات هر چه بیشتر ما را با شخصیت‌های اصلی داستان آشنا و به نوعی مخاطبان را ترغیب کند تا با این شخصیت‌ها همزادپنداری داشته باشند؛ جکسون مین فردی است بسیار مهربان و دلسوز که سعی می‌کند تا جای ممکن احترام افراد و طرفداران خود را حفظ کند هنگامی که او عاشق الی میشود تمام سعی خود را انجام می‌دهد تا او را به جایگاه واقعی‌اش در عرصه موسیقی برساند.
الی نیز دختری سخت‌کوش و قوی است که از تلاش برای اثبات استعداد خود خسته شده و دیگر کوششی در جهت رساندن خود به موفقیت در حرفه موسیقی انجام نمی‌دهد تا اینکه او با جکسون آشنا شده و زیبایی ساده و استعداد جادویی‌اش باعث تحت تاثیر قرار گرفتن جک میشود. در طول یک ساعت ابتدایی فیلم ما می‌بینیم که جک نقش یک راهنمای دلسوز را برای الی ایفا می‌کند و در جهت رساندن او به موفقیت تلاش بسیاری انجام می‌دهد.
طی سکانسی در یک میخانه جکسون خطاب به لیلی می‌گوید که همه استعداد دارند اما شکلی که آن را به دیگران باید نشان دهیم تا باعث شنیده شدن ما شود تفاوت را رغم می‌زند؛ این یکی از راهنمایی‌هایی بود که جکسون در راه موسیقی به الی ارائه داد اما خود جکسون آیا واقعا به این موضوع اعتقاد راسخ داشت؟ مگر خود جکسون به الی نگفته بود به شکلی خود را نشان بده تا دیگران به تو گوش فرادهند؟ پس چگونه طی ساعت پایانی فیلم همه چیز دچار تغییر شده و جک با رفتار و اعمال خود برخلاف سخنان اولیه خود عمل می‌کند؟
بر کسی پوشیده نیست جکسون عاشق زیبایی ساده و استعداد ناب موسیقی الی شده بود بسیاری معتقدند اعمال و رفتار عجیب جک در یک ساعت پایانی فیلم ناشی از حسادت او به وضع کنونی الی و شهرت روزافزون او بود اما باید از دید دیگر نیز به این موضوع نگاه کرد؛ شاید حسادت یکی از دلایل آن حرکات زننده از سوی جک بود اما دلیل دیگر این اعمال را می‌توان به تغییر ناگهانی شخصیت و موسیقی خود الی نسبت داد این تغییرات بود که بیشتر جک را به سمت زوال و حقارت سوق داد کما اینکه ما در سکانسی می‌بینیم او خطاب به الی می‌گوید روح خود را نباید فراموش کرده و اصرار دارد که او باید حقیقت خود به مردم نشان دهد و نه آن چیزی که آن‌ها می‌خواهند این طرز فکر جک با طرز فکر او طی بخش ابتدایی فیلم کاملا متفاوت و در تناقض کامل است.
شخصیت جکسون علاوه بر ضعف دارای تناقض نیز بود اما این تناقض را در کاراکتر الی نیز می‌توان حس کرد؛ الی در ابتدا دختری ساده، قوی و در عین حال حساس بود که اعتقاد داشت باید کار خود را همانگونه که شخصیتش اجازه می‌دهد انجام دهد اما به مرور زمان این طرز فکر به فراموشی سپرده شد و الی اسیر بازی شهرت شد موسیقی او به جای رعایت نکات کیفی و اعتقادی جای خود را به یک موسیقی صرفا تجاری داد و ظاهر ساده و زیبایی طبیعی الی جای خود را به یک ظاهر با آرایش افراطی و زیبایی عاریه‌ای داد.
داستان فیلم طی یک ساعت ابتدایی بسیار عالی بود و آرام پیش می‌رفت اما باید اعتراف کرد که این روند طی یک ساعت پایانی کمی دچار نقص شد و ما شاهد افت محسوسی در روند داستان فیلم بودیم اما در مجموع باید کار نویسندگان این اثر یعنی اریک روث و بردلی کوپر را تحسین کنیم؛ یکی دیگر از نقاط قوت این اثر را می‌توان به فیلم‌برداری فوق‌العاده آن نسبت داد متیو لیباتیک توانسته به زیبایی و قدرت هرچه تمام‌تر این وظیفه را به انجام برساند. (A Star is Born برای بخش بهترین فیلم‌برداری نیز در مراسم اسکار امسال نامزد شده است)
گروه بازیگری فراتر از حد انتظار ظاهر شده و یکی از نقاط قوت بارز فیلم را تشکیل می‌دهند
بسیار بعید است فیلمی دارای ژانر موزیکال باشد و نتواند در بخش موسیقی عملکرد قابل قبولی از خود نشان دهد؛ حضور خواننده خوبی چون لیدی گاگا و اجرای محشر او و همچنین بردلی کوپر کیفیت آثار موسیقی این فیلم را به بالاترین حد ممکن رسانده است. آهنگ Shallow که به نوعی مهم‌ترین آهنگ این فیلم محسوب میشود امسال برای دریافت جایزه اسکار نامزد شده و از شانس بالایی برای برنده شدن آن برخوردار است.
بازی بازیگران در این فیلم به شکل خارق‌العاده و غیرقابل انتظاری محشر بود؛ به جرات می‌توان اقرار کرد بردلی کوپر یکی از بهترین بازی‌های دوران بازیگری خود را در این فیلم به نمایش گذاشته و مشخص است برای ایفای این نقش به نحو احسنت تلاش بسیاری انجام داده است لیدی گاگا نیز در اولین تجربه مهم بازیگری خود بازی فراتر از انتظاری را به نمایش گذاشته است که تحسین بسیاری از منتقدان بزرگ سینما را به همراه داشت اما در عین حال ناپختگی‌هایی نیز در بازی او به چشم می‌خورد که قابل چشم‌پوشی است. بازی بازیگران فرعی به خصوص سم الیوت نیز بسیار قوی است نقطه اوج بازی این بازیگر به سکانس او همراه با بردلی کوپر در ماشین باز می‌گردد که بسیار تاثیرگذاری بود.
در پایان باید گفت فیلم A Star is Born (ستاره‌ای متولد شده) اثری موزیکال و عاشقانه‌ای قوی با ضعف‌های جزئی در داستان است که توانسته به زیبایی هرچه تمام‌تر روح زیبای موسیقی را در بند بند وجود خود گره زده و احساسات مخاطبین را درگیر خود بکند؛ بردلی کوپر در اولین تجربه کارگردانی‌اش اثری ماندگار را در تاریخ سینما خلق کرده که هرچند شاید نتوانسته است به مانند فیلمی چون لالالند قوی عمل کند اما به جرات می‌تواند جزو فیلم‌های برتر ژانر موزیکال در دهه اخیر لقب بگیرد.
نظرات